All That You Are

Econoline Crush é unha banda canadense que polo momento non tivo unha grande repercusión mundial coa súa música, pero se iso pode supór algún tipo de eiva para unha banda disposta a comer o mundo, non digamos cando ves (ou mellor dito, escoitas) cómo outra banda con máis éxito saca unha canción que se parece sospeitosamente a unha túa. Como publicidade, pode estar moi ben, pero seguramente que ós rapaces de Econoline Crush preferirían triunfar polos seus propios medios e non pola canción de Nickelback "Figured You Out", que ten moitas similitudes con "All That You Are", unha canción que Econoline Crush gravou no álbum The Devil You Know (1997).

https://youtu.be/dyOnPbnpLAA

E é que a canción de Nickelback "Figured You Out", pertencente a The Long Road (2003) ten trazos moi parecidos a de Econolinde Crush e, claro, a cousa acabou nunha demanda interposta por un posible caso de plaxio.

 https://youtu.be/FIjRo-gMlKE

Seven Seas of Rhye

En 1973 o rock progresivo, que comezara a coller forma a finais da década anterior, ía contar cunha nova banda que ía facer historia no mundo da música, xa que no verán daquel ano Queen publicada o seu primeiro traballo discográfico, un álbum epónimo, onde xa o carisma de Freddie Mercury, o seu talento e o do resto da banda quedaba plasmado nas dez cancións que o compuñan. A que pecha o álbum é "Seven Seas of Rhye", un marabilloso tema composto por Mercury que volvería a aparecer no seguinte LP da banda, Queen II (1974), que saíu apenas un ano despois do debut.

https://youtu.be/P1j-6vRykFs 

Freddie Mercury aproveitou algúns dos trazos do piano que se escoitan en "Seven Seas of Rhye" na canción "It's a Beautiful Day", que se publicou no álbum póstumo Made in Heaven (1996).

https://youtu.be/ghihTDNuMDA

Save the last dance for me

The Drifters foi un dos grupos de doo-wop e soul máis influíntes de todos os tempos. Malia os continuos cambios que se producían na formación, deixaron para o recordo unha manchea de boas cancións que cada certo tempo volven ó panorama actual da man de novas voces. Quizais o período de máis esplendor que viviu este conxunto foi cando contaba entre os seus membros co gran Ben E. King, quen logo habería ter unha prolífica carreira en solitario. Mentres pertencía ó plantel dos Drifters, Ben E. King gravou algúns traballos con eles, como o terceiro álbum de longa duración do grupo, nomeado  Save the last dance for me (1962). A canción que lle dá título é unha das  máis concorridas por artistas de  tódolos artistas e mesmo, Ben E. King a gravou no seu álbum de 1987, que tamén ten o mesmo nome que a canción. O single publicouse en agosto de 1960, dous anos antes de que aparecese recollido no álbum.

https://youtu.be/n-XQ26KePUQ

Unha das primeiras versións que se fixeron foi a de Dalida, quen a cantou en francés co título de "Garde moi la dernière danse" e que se incluíu no álbum do mesmo nome de 1961.

https://youtu.be/aGSc4kmvj4Y

A influencia desta canción de The Drifters pode atoparse nos primeiros acordes da canción de Nino Bravo "Tú cambirarás", primeiro corte do álbum Te quiero, te quiero (1970).

 https://youtu.be/RdrByRj72s8

Tampouco está nada mal a versión de "Save the last dance for me" de Nancy Sinatra e Lee Hazelwood no álbum que ámbolos dous gravaron chamado. Nancy & Lee (2004).

 https://youtu.be/zvfnG_Vs5yE

Raise My Rent

Os membros de Pink Floyd sempre demostraron unhas grandes inquedanzas musicais, que se acabaron reflectindo en cada traballo da banda. Pero a súa creatividade extralimitaba moitas veces o proceso de elaboración dos traballos do grupo e iso levábaos a cultivar unha carreira en solitario pola súa conta, con experiencias que máis tarde enriquecerían de novo á banda. Á marxe de Syd Barret, David Gilmour decidiu probar en solitario cun álbum epónimo en 1978, que consta de nove cancións, varias delas totalmente instrumentais. Unha delas é "Raise My Rent", unha peza que excede os cinco minutos e da que Gilmour volvería botar man anos máis tarde.

https://youtu.be/eVdJCGUHL4A

Despois de varios anos que parecían dar por rematada a fantástica traxectoria de Pink Floyd, David Gilmour, xunto con Richard Wright, pero sen a colaboración de Roger Waters, con quen mantía unha relación nula, volveu pór de actualidade á banda coa publicación do álbum The Division Bell  (1994), onde se inclúe a canción "What Do You Want From Me?", que se construíu coa base de "Raise My Rent".

https://youtu.be/_zsnGq4rvEM

Rain (4)

Seguimos cunha nova entrada monográfica dedicada á serie que estamos facendo sobre a choiva. Desta volta, vamos a centrarnos nalgunhas das cancións máis destacadas dos anos noventa, pero antes de ver esa pequena lista queremos comezar cunha canción de Led Zeppelin, outra que Jimmy Page escribiu á chuvia, "Fool in the Rain", ademais da de "The Rain Song" que xa vimos noutra entrega. "Fool in the Rain" é unha das cancións do álbum In Through the Out Door (1979).

Led Zeppelin

https://youtu.be/d52M5M6OOXs

E agora si, imos con cinco cancións dos noventa sobre a choiva, aínda que avisamos que haberá máis en próximas entregas. Simplemente "Rain" é como titulou Madonna a unha das súas cancións do álbum Erotica (1992).

https://youtu.be/15kWlTrpt5k

 

Roxette tamén é outro dos grupos que mostran unha enorme preferencia polos títulos con "Rain" e o exemplo máis claro témolo no álbum Tourism (1992), con dúas cancións. Unha delas é "The Rain". A outra, o single "Queen of Rain", deixámola para outra entrega.

 

 https://youtu.be/hkm-X55zZxs

 

Counting Crows deron todo un pelotazo co seu álbum de debut August and Everything After (1993), que ademais do famosísimo "Mr. Jones" tamén contén esta fantástica canción "Rain King", que tamén foi single.

https://youtu.be/izeDRfkyMAQ

Outra canción que fala da choiva daquela época é a de 2unlimited "Nothing Like the Rain", incluída no álbum Real Things (1995). É unha das máis tranquilas do dúo neerlandés, que marcaron unha época co seu son techno.

https://youtu.be/P5GUa5HgSno 

Como unha especie de resposta á canción de Jesus and Mary Chains, que xa vimos noutra ocasión xurdiu a canción de Garbage "Only Happy When It Rains" no álbum epónimo que lles servía de debut en 1995.

 https://youtu.be/esEdC0c3YI4

O primeiro corte do oitavo álbum de Erasure, Cowboy (1997), foi precisamente "Rain"

https://youtu.be/cNFmyTn6vWc

Saturday Girl

Simple Minds editou en 1989 o seu oitavo álbum Street Fighting Years, cuxo segundo single, "This Is Your Land" contén na súa cara B a canción "Saturday Girl", que non aparece no disco, polo que a converte nunha canción menor dentro da discografía dos escoceses. En certa medida, enténdese a decisión de descartar "Saturday Night" para ese álbum que finalmente se compuxo dunha decena de cancións nas que se incluían algúns dos mellores temas de Simple Minds como "Kick It In" e "Belfast Child", así como as cancións dedicadas a Nelson Mandela que pechaban o disco, "Mandela Day" e a versión da canción de Peter Gabriel "Biko". Con todo, "Saturday Girl" non é un mal tema e podería formar parte de calquera outro traballo de Simple Minds sen socavar a calidade final. Afortunadamente, non o descartaron de todo e pódese desfrutar na cara B de "This Is Your Land", a outra gran canción de Street Fighting Years.

https://youtu.be/55EnPUojOUc

Moi semellante no comezo a "Saturday Girl", aínda que logo non ten nada que ver coa canción de Simple Minds é o tema de Arcade Fire "Intevention", do álbum Neon Bible (2006). Fascinante o videoclip con imaxes da película de Sergei Eisenstein que aquí se traduciu como "O acorazado Potemkin".

https://youtu.be/ZO7ZWfvCjBE 

We Gotta Get Out of this Place

Algúns dos principais éxitos de The Animals non se chegaron a incluír nos discos de estudio que a banda de Eric Burdon gravou cando se atopaba no momento álxido da súa carreira. No entanto, eses singles gozaron tamén dunha extensa acollida por parte do público. Un deles é "We Gotta Get Out of this Place" (1965), unha canción escrita polo matrimnonio Barry Mann e Cynthia Weil. A repercusión que esta canción tería tanto en Gran Bretaña coma en Estados Unidos incrementou a sona de The Animals, quen xa encadilaran á crítica e ó público coas versións de "The House of Rising Sun" e a de "Don't Let Me Be Misunderstood", editadas apenas un ano antes. Por se fose pouco, foi tamén moi popular entre as tropas americanas que combatían na guerra de Vietnam, o que lle conferiu á canción un singnificado emotivo.

https://youtu.be/wJVpihgwE18

Blue Öyster Cult  fixo unha das mellores versións da canción no álbum en concerto Some Enchanted Evening (1978).

https://youtu.be/QYgnu6oqosM

Tamén está moi ben a versión de Katrina and the Waves en 1990 na que colaborou Eric Burdon.

https://youtu.be/X9VqHbNajoc

"We Gotta Get Out of this Place" é unha canción que ten moito predicamento entre os artistas que gravanb un álbum acústico para a MTV, como é o caso de Midnight Oil no seu MTV Unplugged de 1993.

https://youtu.be/XCuoJ9-6Hsw

Uhh Ahh

A comezos dos noventa púxeronse de moda os grupos vocais de R&B procedentes dos Estados Unidos, unha situación que dende os anos 60 co doo wap non se volvera producir. Nesta especie de revival ten moito que ver o éxito que moi cedo tivo Boyz II Men, un trío procedente de Filadelfia, que coas súas harmonías vocais decontado gañou moitos adeptos tanto no seu país coma fóra das súas fronteiras. O primeiro álbum que publicaron foi Cooleyhighharmony (1991) co selo da Motown, que malia ter deixado atrás a súa mellor época, seguía a apostar pola música que lle conferira a súa identidade."Uhh Ahh" é unha das cancións deste álbum de debut.

https://youtu.be/ci8hWx4CR-k

Beyoncé basea a súa canción "Countdown", pertencente ó álbum 4 (2011) na canción de Boyz II Men.

https://youtu.be/2XY3AvVgDns