Fanfare for the Common Man

Aaron Copland é, posiblemente xunto con George Gershwin, o compositor norteamericano do século XX que máis influíu na música rock. Proba disto é a Fanfarra para o Home Común, unha peza que Copland compuxo en 1942 para a Orquesta Sinfónica de Cincinnati por encargo do seu director Eugene Goossens. A fanfarra está inspirada nun discurso político do vicepresidente dos Estados Unidos Henry Wallace, que defendía a importancia do home corrente fronte a ola de euforía que se desatou nalgúns medios de comunicación polo papel hexemónico que ían exercer os Estados Unidos no mundo trala Segunda Guerra Mundial.

 http://www.goear.com/listen/891cd1e/fanfare-for-the-common-man-aaron-copland

 A primeira banda que se animou a incorporar esta peza ó seu repertorio rock foi Styx en 1972 no seu álbum homónimo que incluía unha interpretación libre da fanfarra á que denominaron "Movement For The Common Man".

http://youtu.be/DLUdv8QyROc


Os seguintes que se atreveron coa fanfarra foron Emerson, Lake & Palmer, no seu traballo (nunca mellor dito) de 1977 Works, Vol1. cunha excelente interpretación.

 http://www.goear.com/listen/bf0a660/fanfare-for-the-common-man-emerson-lake-and-palmer

A peza de Aaron Copland ten moito éxito nos concertos, xa que moitos artistas teñen abeto o espectáculo das súas xiras coa Fanfarra, como os Rolling Stones, na xira de presentación do álbum Black and Blue (1976); Asia, que tiña como membro destacado a Carl Palmer, integrante anteriormente de Emerson, Lake & Palmer; e tamén Bob Dylan.

Quen mellor entendeu a combinación da fanfarra cos grandes espectáculos en estadios foi a banda de Freddie Mercury, Queen. Brian May empregou as bases da fanfarra para compoñer o tema mítico "We Will Rock You", que aparecería no álbum de 1978 News of the World, e que se convertería nunha canción imprescindible en calquera estadio.

 http://www.goear.com/listen/62ae33a/we-will-rock-you-queen

Luka

Suzanne Vega é unha das cantautoras americanas máis recoñecidas da década dos 80 grazas entre outros, a temas como "Tom's diner" e o seguinte que vos presentamos: "Luka", que conta a historia dun neno que recibe malos tratos na casa. A canción pertence o álbum Solitude Standing (1987).

 http://www.goear.com/listen/7cb1348/luka-suzanne-vega

A propia cantautora tamén gravou a canción en español: http://www.goear.com/listen/7b5807f/luka-spanish-version-suzanne-vega

O primeiro cover  apareceu dous anos despois da publicación do orixinal de Suzanne Vega e correu a cargo da banda de Boston The Lemonheads para o seu álbum Lick (1989).

  http://www.goear.com/listen/661ea0e/luka-lemonheads

Pero posiblemente, a versión máis arriscada é a que levaron a cabo os xaponeses The Indigo, que transformaron un tema de estilo pop nunha peculiar e coidada bossanova no seu álbum My Fair Melodies2 (2004).

A última versión de "Luka" que coñecimos foi a que levou a cabo a banda liderada polo actor Luís Tosar The Ellas, que verteu a canción de Suzanne Vega ó galego, aínda que tamén adoita cantala en castelán. Deixamósvos á ligazón a YouTube do concerto que deu en Cans en 2010.

 http://youtu.be/lFRmHcLHkcc

Tainted Love

Se se preguntase de quen é a canción "Tainted Love", moitos responderían que é dun grupo da New Wave chamado Soft Cell, e que este é o seu maior éxito; pero o certo é que a primeira gravación de "Tainted Love" é de 1964, levada a cabo pola cantante Gloria Jones. A canción escribiuna Edd Cobb, integrante do grupo vocal The Four Peps peo o certo é que a súa popularidade débese á versión de Soft Cell. A versión orixinal da cantante de Ohio saíu como single en 1964 e houbo que esperar ata 1976 para velo publicado nun dos seus álbumes: Vixen, producido polo seu mozo Marc Bolan, líder de T-Rex.

  http://www.goear.com/listen/d616514/tainted-love-gloria-jones

A versión de Soft Cell pertence ó seu álbum de debut Non-Stop Erotic Cabaret (1981). A partir dese momento, comezaron a facerse habituais os covers baseados na versión de Soft Cell.

  http://www.goear.com/listen/2db7276/tainted-love-soft-cell

Entre tódalas versións que se fixeron desde a publicación do álbum de Soft Cell, destaca especialmente o cover que Marylin Manson fixo para o seu disco de 2001 Not Another  Teen Movie Soundtrack.

  http://www.goear.com/listen/25a49ea/tainted-love-marilyn-manson

En español tamén hai un cover a cargo da banda madrileña La Unión, incluído no seu álbum de Grandes Éxitos (2000)

  http://www.goear.com/listen/809cec8/falso-amor-la-union

Actualmente, a melodía de "Tainted Love" segue actualizada, grazas a disc-jockeys como David Guetta e rapeiros como Flo Rida, que a samplearon nas súas cancións, o mesmo que a cantante de Barbados Rihanna, que se deu a coñecer con "SOS" no verán de 2006.

 http://www.goear.com/listen/5efb7a8/sos-rihanna

One

"One" é unha das mellores cancións da década dos 90, incluída nun dos mellores álbums: Achtung, Baby (1991), que confirmaba á banda irlandesa U2 como a mellor do panorama rock nese momento, algo que xa se percibía cos anteriores traballos de Bono e compañía, como The Joshua Tree (1987) e Rattle and Hum (1988). Por iso non é de estrañar que dez anos despois, este clásico inspirase a outros artistas e grupos. E é que a canción producida por Brian Eno e Daniel Lanois é preciosa.

 http://www.goear.com/listen/9cc4dc1/u2-one-u2-one

Case unha década máis tarde, en 2000, atopamos o primeiro cover deste tema nun traballo discográfico (R.E.M. xa tocara "One" en directo en 1993 xunto con Larry Mullen e Adam Clayton): no álbum acústico do formidable cantante country Johnny Cash  American III: Solitary Man.

 http://www.goear.com/listen/fe4ffc1/one-johnny-cash

Ese mesmo ano, Craig David debutaba co álbum Born To Do It, onde está recollida a canción "Walking Away", cuxos primeiros acordes son moi semellantes ó tema de U2.

  http://www.goear.com/listen/7aaffe3/walking-away-craig-david

Un ano despois, Lighthouse Family incorporaría o retrouso de "One" ó final da súa canción "(I Wish I Knew How It Would Feel To Be) Free" no seu álbum Whatever Gets You Through The Day.

 http://www.goear.com/listen/57d1f8d/free-lighthouse-family

En 2005, Mary J. Blige faría un cover de "One" no seu álbum The Breakthrough contando coa insestimable colaboración do propio Bono.

 http://www.goear.com/listen/25329f8/one-mary-j-blige-y-u2-

Para rematar, neste 2011 a última banda en inspirarse neste clásico de U2 é o grupo de Ohio, The National co seu tema "Think You Can Wait", banda sonora da película independente Win Win, que aínda que non é unha versión, conta con certas reminiscencias. Deixámosvos a ligazón a Youtube.

 http://www.youtube.com/watch?v=nVo7MkjReO8