Raise My Rent

Os membros de Pink Floyd sempre demostraron unhas grandes inquedanzas musicais, que se acabaron reflectindo en cada traballo da banda. Pero a súa creatividade extralimitaba moitas veces o proceso de elaboración dos traballos do grupo e iso levábaos a cultivar unha carreira en solitario pola súa conta, con experiencias que máis tarde enriquecerían de novo á banda. Á marxe de Syd Barret, David Gilmour decidiu probar en solitario cun álbum epónimo en 1978, que consta de nove cancións, varias delas totalmente instrumentais. Unha delas é "Raise My Rent", unha peza que excede os cinco minutos e da que Gilmour volvería botar man anos máis tarde.

https://youtu.be/eVdJCGUHL4A

Despois de varios anos que parecían dar por rematada a fantástica traxectoria de Pink Floyd, David Gilmour, xunto con Richard Wright, pero sen a colaboración de Roger Waters, con quen mantía unha relación nula, volveu pór de actualidade á banda coa publicación do álbum The Division Bell  (1994), onde se inclúe a canción "What Do You Want From Me?", que se construíu coa base de "Raise My Rent".

https://youtu.be/_zsnGq4rvEM

Rain (4)

Seguimos cunha nova entrada monográfica dedicada á serie que estamos facendo sobre a choiva. Desta volta, vamos a centrarnos nalgunhas das cancións máis destacadas dos anos noventa, pero antes de ver esa pequena lista queremos comezar cunha canción de Led Zeppelin, outra que Jimmy Page escribiu á chuvia, "Fool in the Rain", ademais da de "The Rain Song" que xa vimos noutra entrega. "Fool in the Rain" é unha das cancións do álbum In Through the Out Door (1979).

Led Zeppelin

https://youtu.be/d52M5M6OOXs

E agora si, imos con cinco cancións dos noventa sobre a choiva, aínda que avisamos que haberá máis en próximas entregas. Simplemente "Rain" é como titulou Madonna a unha das súas cancións do álbum Erotica (1992).

https://youtu.be/15kWlTrpt5k

 

Roxette tamén é outro dos grupos que mostran unha enorme preferencia polos títulos con "Rain" e o exemplo máis claro témolo no álbum Tourism (1992), con dúas cancións. Unha delas é "The Rain". A outra, o single "Queen of Rain", deixámola para outra entrega.

 

 https://youtu.be/hkm-X55zZxs

 

Counting Crows deron todo un pelotazo co seu álbum de debut August and Everything After (1993), que ademais do famosísimo "Mr. Jones" tamén contén esta fantástica canción "Rain King", que tamén foi single.

https://youtu.be/izeDRfkyMAQ

Outra canción que fala da choiva daquela época é a de 2unlimited "Nothing Like the Rain", incluída no álbum Real Things (1995). É unha das máis tranquilas do dúo neerlandés, que marcaron unha época co seu son techno.

https://youtu.be/P5GUa5HgSno 

Como unha especie de resposta á canción de Jesus and Mary Chains, que xa vimos noutra ocasión xurdiu a canción de Garbage "Only Happy When It Rains" no álbum epónimo que lles servía de debut en 1995.

 https://youtu.be/esEdC0c3YI4

O primeiro corte do oitavo álbum de Erasure, Cowboy (1997), foi precisamente "Rain"

https://youtu.be/cNFmyTn6vWc

Saturday Girl

Simple Minds editou en 1989 o seu oitavo álbum Street Fighting Years, cuxo segundo single, "This Is Your Land" contén na súa cara B a canción "Saturday Girl", que non aparece no disco, polo que a converte nunha canción menor dentro da discografía dos escoceses. En certa medida, enténdese a decisión de descartar "Saturday Night" para ese álbum que finalmente se compuxo dunha decena de cancións nas que se incluían algúns dos mellores temas de Simple Minds como "Kick It In" e "Belfast Child", así como as cancións dedicadas a Nelson Mandela que pechaban o disco, "Mandela Day" e a versión da canción de Peter Gabriel "Biko". Con todo, "Saturday Girl" non é un mal tema e podería formar parte de calquera outro traballo de Simple Minds sen socavar a calidade final. Afortunadamente, non o descartaron de todo e pódese desfrutar na cara B de "This Is Your Land", a outra gran canción de Street Fighting Years.

https://youtu.be/55EnPUojOUc

Moi semellante no comezo a "Saturday Girl", aínda que logo non ten nada que ver coa canción de Simple Minds é o tema de Arcade Fire "Intevention", do álbum Neon Bible (2006). Fascinante o videoclip con imaxes da película de Sergei Eisenstein que aquí se traduciu como "O acorazado Potemkin".

https://youtu.be/ZO7ZWfvCjBE 

We Gotta Get Out of this Place

Algúns dos principais éxitos de The Animals non se chegaron a incluír nos discos de estudio que a banda de Eric Burdon gravou cando se atopaba no momento álxido da súa carreira. No entanto, eses singles gozaron tamén dunha extensa acollida por parte do público. Un deles é "We Gotta Get Out of this Place" (1965), unha canción escrita polo matrimnonio Barry Mann e Cynthia Weil. A repercusión que esta canción tería tanto en Gran Bretaña coma en Estados Unidos incrementou a sona de The Animals, quen xa encadilaran á crítica e ó público coas versións de "The House of Rising Sun" e a de "Don't Let Me Be Misunderstood", editadas apenas un ano antes. Por se fose pouco, foi tamén moi popular entre as tropas americanas que combatían na guerra de Vietnam, o que lle conferiu á canción un singnificado emotivo.

https://youtu.be/wJVpihgwE18

Blue Öyster Cult  fixo unha das mellores versións da canción no álbum en concerto Some Enchanted Evening (1978).

https://youtu.be/QYgnu6oqosM

Tamén está moi ben a versión de Katrina and the Waves en 1990 na que colaborou Eric Burdon.

https://youtu.be/X9VqHbNajoc

"We Gotta Get Out of this Place" é unha canción que ten moito predicamento entre os artistas que gravanb un álbum acústico para a MTV, como é o caso de Midnight Oil no seu MTV Unplugged de 1993.

https://youtu.be/XCuoJ9-6Hsw

Uhh Ahh

A comezos dos noventa púxeronse de moda os grupos vocais de R&B procedentes dos Estados Unidos, unha situación que dende os anos 60 co doo wap non se volvera producir. Nesta especie de revival ten moito que ver o éxito que moi cedo tivo Boyz II Men, un trío procedente de Filadelfia, que coas súas harmonías vocais decontado gañou moitos adeptos tanto no seu país coma fóra das súas fronteiras. O primeiro álbum que publicaron foi Cooleyhighharmony (1991) co selo da Motown, que malia ter deixado atrás a súa mellor época, seguía a apostar pola música que lle conferira a súa identidade."Uhh Ahh" é unha das cancións deste álbum de debut.

https://youtu.be/ci8hWx4CR-k

Beyoncé basea a súa canción "Countdown", pertencente ó álbum 4 (2011) na canción de Boyz II Men.

https://youtu.be/2XY3AvVgDns

This Ain't A Love Song

Na primavera de 1995 Bon Jovi publicou o seu sexto álbum de estudio, These Days (1995), nun momento doce para a banda de Nova Jersey tralo enorme éxito do seu anterior disco, Keep the Faith (1993) e o compilatorio Cross Road (1994). Sen dúbida, Bon Jovi, que fora un dos grupos máis importantes de rock nos oitenta, dominaba a escena como ninguén unha década despois e aínda hoxe seguen nunha forma envexable. A presentación de These Days produciuse co single "This Ain't A Love Song", unha contudente balada, desas que tan ben se lle dan a Jon Bon Jovi e que forma parte do éxito continuo desta veterana banda, que segue a levantar paixóns tanto no seus seguidores de toda  a vida, como nas novas xeracións.

https://youtu.be/-nlDy6h-v9c

Bon Jovi sempre foi unha banda moi considerada co seu público latino, e proba diso é que habitualmente adapta algunhas cancións ó castelán, malia que ás veces as letras novas non sexan fieis á orixinal. "This Ain't A Love Song" quedou como "Como yo nadie te ha amado".

https://youtu.be/tAiy2NHOPW4

 

Marabillosa é a versión en clave merengue que Eddy Herrera fixo de  "Como yo nadie te ha amado" no álbum Para siempre (2003). Hai que recoñecer que non sempre é doado adaptar unha canción pop-rock ós estilos latinos e neste caso esta roza á perfección. 

https://youtu.be/X7fmMuk8gag

Summer Sixteen

O canadense Drake estreou este ano a presentación dun novo álbum que xa é o cuarto na carreira deste rapeiro. Views from the 6 (2016) preséntase con cancións coma "Summer Sixteen", no que Drake deixa claro que a súa voz é unha das máis importantes que xurdiron nos últimos anos na escena do R&B. "Summer Sixteen" ten todas as características propias do seu xénero, que consisten basicamente en introducir elementos de cancións alleas para formar unha máis ou menos orixinal. Malia que moitas veces isto pode considerarse unha eiva para un tema novo dependendo de como vaian ensambladas as pezas, a nova canción de Drake salva as dificultades deixando un bo sabor de boca, ó que contribúe o talento deste rapeiro.

https://youtu.be/A8J4P1s6-Z8

Entre os produtores do novo álbum de Drake atópase Brian Bennett, antigo membro de The Shadows, quen logo desenvolveu a súa propia carreira en solitario, sobre todo escribindo música para bandas sonoras. A súa canción "Glass Tubes" (1975) sérvelle de apoio á "Summer Sixteen" formando un dos tres piares do tema de Drake.

https://youtu.be/SPR7LVjnJ80

Tamén o grupo de gospelThe Winans traballaron na produción da canción de Drake. A súa contribución está sobre todo na achega que lle fan do seu propio tema, "The Question Is".

 https://youtu.be/XTGaZXsRgvo

Pero o sample que máis se deixa notar desde a primeira nota de "Summer Sixteen" é o sacado da canción de M83 "Midnight City", do seu celebrado álbum Hurry Up, We're Dreaming (2011). A canción do músico francés ensambla tódalas pezas que compoñen "Summer Sixteen" dándolle un carácter unitario.

https://youtu.be/dX3k_QDnzHE

New Dawn Fades

 Se non fose pola desventurada vida de Ian Curtis, que acabou nun suicidio, seguramente os éxitos de Joy Division contaríanse por varios, pero o certo é que a breve traxectoria da banda británica, con tan só dous discos publicados, mostra un legado irrepetible que dá idea de todo o talento que posuía o seu líder e fundador. A ópera prima, Unknown Pleasures (1979), é un dos mellores debuts que se produciron aquel ano, no que a abundancia de grupos que se dedicaban ó post punk ía en aumento. No álbum non se incluíu o single de promoción "Transmission", que supuxo a aparición estelar de Joy Division na escena, pero o resto das cancións dan proba das enormes posibilidades da banda. "New Dawn Fades" é unha das cancións que integran o álbum.

https://youtu.be/IsT_PvMR4j4 

Moby realizou unha magnífica versión de "New Dawn Fades" na cara B do single "Feel So Real", unha dos singles do álbum Everything Is Wrong (1994). A nova versión escapa do escurantismo na que está envolta a orixinal e que acabou por ser un dos símbolos de identidade de Joy Division. Anos máis tarde, Moby incluíu a súa versión nun álbum tributo á banda de Ian Curtis e tena interpretado nalgún concerto no que coincidiu con New Order, a banda que naceu das cinzas de Joy Division.

https://youtu.be/DBNwTbPA-iA

Rain (3)

Velaquí unha nova entrega da serie monográifica dedicada ás cancións que falan de choiva. Para esta ocasión ofrecémosvos seis cancións dos oitenta e dos noventa, que seguro saberán degustar os amantes do pop e do rock de hai unhas décadas. Arrincamos coa sensacional canción de Whitesnake "Crying in the Rain", que aparecía por primeira vez no quinto álbum da banda, Saints & Sinners (1982) e que logo Whitesnake habería de volver gravar no álbum epónimo que se editou en 1987.

 https://youtu.be/G3iVEb8ujQk

Tamén magnífica é a canción de Peter Gabriel "Red Rain", pertencente ó álbum So (1986). Sen dúbida ningunha, esta canción constitúe unha das máis aclamadas na discografía do ex líder de Genesis.

 https://youtu.be/FkLTwX0duY4

Outro exemplo de canción que fala de choiva procede dos escoceses The Jesus and Mary Chain con "Happy When It Rains", pertencente a  Darklands (1987). O título desta canción habería de inspirar anos máis tarde unha das máis famosas de Garbage, que tamén veremos noutra entrega deste monográfico sobre a choiva.

 https://youtu.be/UOJFPyHovgM

Ó igual que fixera o seu ex colega de Genesis, Phil Collins tamén lle escribiu á choiva en  "I Wish It Would Rain Down", tema do álbum  ...But Seriously (1989).

https://youtu.be/YcY3FH208l8

E rematamos por hoxe con dous temas moi rockeiros de 1997 que levan o mesmo título, "Rain". A primeira é a canción de Muse, que daquela aínda estaba case en cueiros e aínda non chegara a editar ningún álbum. De feito, a canción "Rain" da banda de Matt Bellamy pertence a unha das maquetas que Muse editou ó longo da súa traxectoria, Newton Abbot Demo (1997).

https://youtu.be/dTQ0C7EH3nI

Ese mesmo ano unha das bandas máis veteranas do rock, Kiss, publicaba Carnival of Souls: The Final Sessions (1997) onde tamén aparece unha canción titulada "Rain".

https://youtu.be/z0F-yyT4XZo

Sea of Sin

Sempre que se prepara un álbum, hai que seleccionar as cancións que van formar parte del e nese proceso quedan fóra outras moitas, que logo, ora se descartan completamente e quedan nunha gaveta, ora aparecen despois como caras B ou resérvanse para futuros traballos. O sétimo álbum de Depeche Mode, Violator (1990), tamén conta coas súas cancións esquecidas nas caras B dos singles de promoción, e que finalmente se fixeron máis visibles nas edicións de coleccionista que a banda foi sacando posteriormente. Unha desas cancións é "Sea of Sin", que apareceu na cara B de "World in My Eyes".

https://youtu.be/JPb-59BPHAk

Malia que "Sea of Sin" non é unha das cancións máis coñecidas de Depeche Mode,  é unha das favoritas de Jimmy Pop, líder de Bloodhound Gang, quen se apropiou da melodía para crear a música de "The Ballad of Chasey Lain", un dos temas do álbum de Bloodhound Gang Hooray for Boobies  (1999).

https://youtu.be/If9fC9aJd-U

Mary Jane

Na discografía de Rick James destaca especialmente unha canción do seu primeiro álbum, Come Get It!, (1978), por ser fonte de inspiración para unha manchea de cancións, especialmente da escena do hip hop, quen a explotaron a cachón, pero tamén algunhas outras pertencentes a outros estilos están baseadas nalgún anaco de "May Jane", que así se chama o tema de Rick James. Esta canción foi o segundo single que se extraeu, superando nas listas americanas o posto obtido co single de lanzamento "You and I" e puña de manifesto que a proposta de Rick James de achegar o funk a outro estilo tan de moda naquel momento coma o punk podía funcionar .

https://youtu.be/-1LGBg9ysd4

Unha das mellores cancións que aproveitaron o son de "Mary Jane" é a canción de Mary J. Blige, "Mary Jane (All Night Long)" do álbum My Life (1994). Mary J. Blige combina a canción de Rick James con outras que imos ver deseguido antes de continuar con outras derivacións de "Mary Jane".

 https://youtu.be/NbYhySUUH-0

Outra canción cun estilo moi parecido ó de "Mary Jane" e que serve para ensamblar a canción de Mary J. Blige é a canción de Teddy Pendergrass "Close the Door", pertencente ó álbum Life Is a Song Worth Singing (1978).

https://youtu.be/FEjBVzSJWy0

Outra canción que forma parte da canción de Mary J. Blige é o de Mary Jane Girls "All Night Long" do álbum epónimo editado en 1983. Por certo, moita xente pensa que o nome deste grupo está tomado precisamente da canción de Rick James e non hai que negar que a influencia deste músico pódese notar nesta canción.

https://youtu.be/7B5xS_qk0ko

Volvendo á "Mary Jane" orixinal, unha das cancións que non están na órbita do funk, do R&B e do hip hop e que presenta varios ecos da canción de Rick James é a de Weezer titulada "Peace", un dos temas de  Make Believe (2005).

https://youtu.be/JIRZwzxqm2A

Tamén se ten sinalado a influencia de "Mary Jane" na canción de Lana Del Rey "Blue Jeans", canción do seu exitoso segundo álbum Born to Die (2012), aínda que neste caso os parecidos, mesmo por moi indirectos que sexan, non están tan claros.

https://youtu.be/8t-I-Lqy06g

Trombone Dixie

Cando parecía que a música de The Beach Boys quedaba de lado nos electrónicos anos oitenta, a lonxeva banda volveu á carga cunha reedición do seu carismático Pet Sounds en 1990, que volvería facer as delicias dos nostálxicos e de paso, abríalles ás portas as novas xeracións, que puideron dese xeito aproximarse a unha das bandas máis importantes e innovadoras da historia da música. A reedición de 1990, case vinte e cinco anos despois da súa publicación, rescata algúns temas  inéditos que no seu momento se descartaran, e tamén outras que foron o embrión dalgunhas que despois si apareceron na primeira edición ou que simplemente se editaron como singles independentes. Unha desas cancións inéditas é o tema instrumental "Trombone Dixie".

https://youtu.be/pbq5laN2cIM

"Trombone Dixie" está moi emparentado co single que The Beach Boys sacou en 1965  "The Little Girl I Once Knew", xa que ambos teñen certos parecidos. Sen dúbida vese que Brian Wilson compúxoos practicamente á vez.

 https://youtu.be/VFudhpBf0q8

Pero ademais de "The Little Girl I Once Knew", "Trombone Dixie" tamén serviu de base para "Had to Phone Ya", unha das cancións de 15 Big Ones (1976).

https://youtu.be/PokrTh9Jnuw

Jealous Again

En xaneiro de 1990 vía a luz o álbum de debut de The Black Crowes, unha banda comandada polos irmáns Robinson, Chris e Rich, que haberían de volver pór ó rock sureño na primeira liña. O título dese disco é Shake Your Money Maker, como a canción de Elmore James, que malia a non versionala, dá idea das influencias de The Black Crowes. Agás a versión da canción de Otis Redding, "Hard to Handle", o resto de composicións son orixinais da banda, onde o blues brilla especialmente cun son fresco, pero con todo o sabor clásico das vellas composicións. O primeiro single foi o corte 2,  "Jealous Again", unha das composicións máis senlleiras de todo o repertorio de The Black Crowes.

https://youtu.be/W3UgO6Ib_4Q

Gretchen Wilson levou unha desagradable sorpresa cando The Black Crowes a levaron os tribunais pola canción "Work Hard, Play Harder", do seu álbum I Got Your Country Right Here (2010), xa que ten bastante semellanza con "Jealous Again". Os irmáns Robinson saíronse coa súa e agora aparecen como coautores do tema de Wilson.

https://youtu.be/ie3CaI7bqT8

Lullaby

O oitavo álbum de The Cure, Desintegration (1989), vén marcado especialmente polo single de presentación, o fermoso tema "Lullaby", que pronto se converteu nun clásico na discografía da banda de Robert Smith.Como ben indica o seu nome en inglés, lullaby é unha nana, unha canción de berce, e co ritmo característico deste tipo de cancións, The Cure constrúe unha composición que transporta ó oínte cara a un mundo desacougante no que parecen primar os pesadelos infantís, o que levou a unha parte da crítica a interpretar o significado da canción como o reflexo da dura etapa na que Robert Smith caeu nas drogas.

https://youtu.be/YdIP8tWITpk

Como a melodía de "Lullaby" é bastante tentadora para os músicos nunha fase de falta de creatividade, son moitas as cancións que recorren o seu son para completarse, especialmente na escena do hip hop e da electrónica. Polo menos Just Jack reformou os arranxos de "Lullaby" na súa canción "Snowflakes", do álbum The Outer Marker (2002), de tal xeito que apenas se nota a referencia a The Cure.

https://youtu.be/2CpuC2kAo18

Faithless, en cambio, limítase a enxertar unha parte enteira de "Lullaby" na canción "Spiders, Crocodiles and Kriptonite", do álbum To All New Arrivals (2006). En realidade, ese anaco é unha pequena versión de "Lullaby" na que o grupo inglés puido contar coa participación de Robert Smith.

https://youtu.be/qzHu2Qi5BlA

Baby Sign Here with Me

Debido á súa efémera traxectoria, que só abrangueu apenas un lustro, Henry Badowski é un dos compositores e músicos da new wave máis esquecidos. E non obstante, o seu único disco editado Life Is a Gand... (1981) contén algúns singles francamente bos que cómpre rescatar das sombras, sobre todo, porque a música de Henry Badowski inspirou a outros músicos do seu tempo. Unha das primeiras cancións que Badowski editou como single antes de que aparecese no seu álbum definitivo foi "Baby Sign Here with Me", que viu a luz en 1979.

https://youtu.be/VAFgC4jfskk

Os rapaces de The Damned foron uns pupilos aventaxados de Henry Badowski, con quen tocaron nalgunha xira. Talvez por iso, a influencia deste compositor transmitiuse á canción de The Damned "Edward the Bear", do álbum Phantasmagoria (1985), que garda un parecido sospeitoso con "Baby Sign Here with Me".

https://youtu.be/nP2mr_nK6GY