More Than a Feeling

En 1976, facía o seu debut unha banda de rock que levaba o nome do lugar de onde procedía: Boston. Cun álbum homónimo que os consagraría como un dos grupos punteiros do hard rock, non deixa de resultar sorprendente que a súa canción máis coñecida sexa unha balada rock "More Than a Feeling", referente sen dúbida para todos aqueles seguidores da banda de Tom Scholz.

 http://www.goear.com/listen/a1fb511/more-than-a-feeling-boston

Ademais das innumerables versións que se fixeron de "More Than a Feeling", hai quen sinala a súa influencia nun par de cancións que supostamente conteñen elementos da balada de Boston. A primeira da banda de heavy Riot, que no seu séptimo traballo discográfico The Privilege of Power (1990) que contén esta canción "Maryanne".

 http://youtu.be/79FSzIBOwZc

Pero a que máis transcendencia tivo foi "Smells Like Teen Spirit", o himno grunge por excelencia da mítica banda de Kurt Cobain, Nirvana, do álbum Nevermind (1991). Disque as bases da canción son moi semellantes ás de Boston.

 http://www.goear.com/listen/f8a36dd/smells-like-teen-spirit-nirvana

Por último, non podemos resistirnos a deixarvos unhas versións do tema de Nirvana. A primeira a cargo do trío de jazz The Bad Plus do álbum These Are the Vistas (2003).

 http://www.goear.com/listen/c141105/smells-like-teen-spirit-the-bad-plus

A segunda, do gran Paul Anka, que non tivo reparon en coller un tema grunge e darlle un toque de swing no álbum Rock Swings (2005).

 http://www.goear.com/listen/721186a/smells-like-a-teen-spirit-paul-anka

Valerie

The Zutons, banda inglesa de rock alternativo procedente de Liverpool, publicou o seu segundo álbum Tired of Hanging Around en 2006, dous anos despois do seu debut con Who Killed... The Zutons?. O segundo traballo confirmou a boa traxectoria que levaba o grupo de Dave McCabe, sobre todo, grazas ó segundo single "Valerie".

 http://www.goear.com/listen/7fa6fb8/valerie-the-zutons

"Valerie" non saiu da escena independente ata que o produtor de Amy Winehouse Mark Ronson a convenceu para gravar unha versión que aparecería no álbum Version (2007), segundo traballo discográfico de Ronson  e que se centraba nas versións dalgúns dos temas favoritos de Ronson dos últimos anos. Finalmente, e debido ó éxito do traballo de Winehouse Back to Black decidiuse incluir a nova gravación nunha reedición especial do aclamado traballo da cantante londinense, que faría que "Valerie" chegase ó gran público. A súa popularidade foi tal que supuxo que moita xente crea que é un tema de Amy Winehouse.

 http://www.goear.com/listen/0d30033/valerie-mark-ronson-ft-amy-winehouse

Personal Jesus

Depeche Mode é unha das bandas de música electrónica máis importantes do planeta. Desde que se fundaran a comezos dos anos 80, os británicos liderados por Dave Gahan só souberon colleitar éxitos con cada álbum que publicaban. Un punto de inflexión foi Violator, de 1990, que conseguiu a internacionalización da música de Depeche Mode máis alá de Europa grazas a temas como "Enjoy of Silence" e "Personal Jesus", este último dos máis versionados e tamén moi empregado como sample.

lhttp://www.goear.com/listen/d7df1cd/personal-jesus-depeche-mode

As versións de "Personal Jesus" son incontables e destacan as de Marilyn Manson, Nina Hagen, e en España a de OBK, fans declarados da banda de Gahan e Gore. Pero talvez a máis espectacular é a de Johnny Cash do que sería o seu derradeiro álbum American IV (2002), onde colabora ás guitarras John Frusciante, daquela aínda en Red Hot Chili Peppers.

http://www.goear.com/listen/7415092/personal-jesus-johnny-cash

Como sample, a canción composta por Martin Gore apareceu por primeira vez no tema da cantante inglesa Jamelia "Beware of the Dog" do álbum Walk with Me (2006).

http://www.goear.com/listen/1680fb4/beware-of-the-dog-jamelia

E por último, Hilary Duff foi a última en lembrarse de "Personal Jesus" para crear un éxito seu co tema "Reach Out", do álbum recopilatorio Best of Hilary Duff (2008).

http://www.goear.com/listen/4c2c277/reach-out-hilary-duff

Brilliant Disguise

Se hai un cantautor norteamericano que chegou a conquistar a diferentes xeracións dende a década de 1970, cando comezou súa andaina no mundo da música, ese é Bruce Springsteen. O cantante de Nova Jersey xunto coa súa inseparable E Street Band compuxo unhas cancións cheas de sentimento a través do rock e do folk. En 1987 publicou o seu oitavo álbum de estudio Tunnel of Love, un dos máis aclamados da súa carreira e que contén esta sensacional balada "Brilliant Disguise".

 http://www.goear.com/listen/266aec5/brilliant-disguise-bruce-springsteen

Anos despois podía apreciarse a infuencia do Boss no compositor inglés David Gray, na súa balada "The One I Love" do álbum Life in Slow Motion (2005).

    http://www.goear.com/listen/cef3151/the-one-i-love-david-gray

Nothing Else Matters

En 1992; a banda de heavy metal Metallica publicou un álbum homónimo que constituía o quinto na súa carreira, e como todos os grandes grupos de rock, Metallica demostrou nese disco que tamén sabía facer estupendas baladas rock. O resultado foi "Nothing Else Matters".

  http://www.goear.com/listen/bf5be72/nothing-else-matters-metallica

"Nothing Else Matters" é unha das cancións máis versionadas de Metallica e moitos artistas de pop-rock non se resistiron a interpretala nalgunha ocasión, ora nos seus propios traballos ora nalgunha actuación en directo. Quizais a que máis repercusión tivo foi a dunha cantante inglesa Lucie Silvas, que, prescindindo das guitarras, soubo darlle un toque lene que aínda engrandeceu máis a esta balada. Está incluido no seu álbum de debut Breathe In (2004).

 http://www.goear.com/listen/0ae16a4/nothing-else-matters-lucie-silvas

Genius of Love

Algo moi semellante ó que lle aconteceu a canción de Patrice Rushen pasoulle tamén a Tom Tom Club, unha das bandas americanas que xurdiron da new wave como un proxecto alternativo dalgúns dos membros de Talking Heads, un dos grupos máis importantes da década de 1980. Tom Tom Club, que naceu á par de Talking Heads, publicou o seu álbum de debut Tom Tom Club onde está unha das súas cancións máis lembradas "Genius of Love".

 http://www.goear.com/listen/dccb810/genius-of-love-tom-tom-club

Aínda que as bases da canción haberían de aparecer en numerosos traballos trala publicación do álbum de Tom Tom Club, sería na década de 1990 cando esta canción se volvería pór de moda grazas ó seu emprego como sample, primeiro, no quinto disco da diva norteamericana Mariah Carey Daydream (1995) que se presentou co single "Fantasy".

 http://www.goear.com/listen/071e38b/fantasy-mariah-carey

Tan só un ano despois, en 1996, o británico Mark Morrison co tema que lle daba título ó álbum Return of the Mack.

 http://www.goear.com/listen/f4e39d0/return-of-the-mack-mark-morrison

Forget Me Nots

Os anos 80 comezaron influídos pola música disco que eclosionara na década anterior e polo tanto, era o practicamente o estilo máis demandado neses anos, onde se orixinarían unha serie de cancións que marcarían a historia da música en forma de samples. Unha desas cancións inesquecibles é "Forget Me Nots", de Patrice Rushen, unha cantante californiana que en 1982 publicou o álbum Straight from the Heart que incluía o seu maior  éxito.

  http://www.goear.com/listen/7e18443/forget-me-nots-patrice-rushen

O sample máis sonado do tema atopámolo a mediados da década seguinte, concretamente en 1996, no álbum de George Michael Older na canción "Fastlove", o segundo single do terceiro traballo en solitario do ex compoñente de Wham!

 http://www.goear.com/listen/e314205/fastlove-george-michael

Un ano despois, a canción de Patrice Rushen volveu á actualidade grazas a Will Smith que a incluiu de sample no tema "Men in Black", banda sonora da película do mesmo título e que protagonizaba o propio Smith.

 http://www.goear.com/listen/47c96f7/men-in-black-will-smith

Déjame Entrar

A mediados do ano 1995 veu a luz un novo álbum da banda mexicana Maná Cuando los ángeles lloran que supuxo a súa consolidación en Europa tras o seu anterior traballo ¿Dónde jugarán los niños? co que se deron a coñecer máis alá das fronteiras de Hispanoámerica. Cuando los ángeles lloran presentábase co single "Déjame Entrar", un contundente tema rock composto por Fher Olvera e Álex González, os fundadores da banda, que sen ser o mellor dese disco ofrecía un dos principais valores de Maná: a súa facilidade para o rock de raíces latinas.

 http://www.goear.com/listen/0e2bc5a/dejame-entrar-mana

A parte divertida é que, en principio sen ter nada en común, unha das grandes cancións que nos deixou 2011 "He Don't Live Here No More" do ex-líder de The Band Robbie Robertson e que aparece no seu último álbum How to Become Clairvoyant ten unha melodía semellante e que nos fixo acordarnos do single de Maná, que xa tiñamos bastante esquecido. Ver para crer, ou mellor dito, escoitar para crer. 

 http://www.goear.com/listen/95c78de/he-dont-live-here-no-more-robbie-robertson

Motorcycle Emptiness

A comezos de 1992 dábase a coñecer no panorama musical unha banda procedente de Gales que se ía converter nun dos estandartes do pop rock das décadas seguintes, aínda que non sempre foron reivindicados como se merecen. Estamos a referirnos a Manic Street Preachers, composta por James Dean Bradfield, Nicky Wire, Sean Moore e o desaparecido Richey Edwards, que debutaban con Generation Terrorists onde se inclúe "Motorcycle Emptiness", un dos seus maiores éxitos baseado nun poema de Patrick Jones e na novela de Susan E. Hinton  Rumble Fish e que en galego se traduciu como A Lei da Rúa.  "Motocycle Emptiness" conta cun característico son de guitarra que definiría o son de Manic Street Preachers.

  http://www.goear.com/listen/44bbf48/motorcycle-emptiness-manic-street-preachers

Aínda que en principio non teñen nada que ver, no single de lanzamento do sexto disco de Moby, 18 (2002), "We Are All Made of Stars" aparece un son de guitarra moi similar que nos fixo lembrar os comezos de Manic Street Preachers. Quédavos aí como unha simple curiosidade de dúas formidables cancións.

 http://www.goear.com/listen/a47eaf2/we-are-all-made-of-stars-moby

You Need Love

Willie Dixon, un afamado compositor dos anos 60, escribiu "You Need Love", unha marabillosa canción que lle entregou a Muddy Waters, un consagrado cantante de blues que a gravou en 1962 e publicouna como cara B do seu single "You Shook Me".

 http://www.goear.com/listen/0208835/you-need-love-muddy-waters

A primeira versión que se ten deste tema débese á banda inglesa Small Faces, que a gravaron co título de "You Need Loving" para o seu álbum homónimo e de debut de 1966.

  http://www.goear.com/listen/90bae80/you-need-loving-small-faces

Pero o encanto da música de Muddy Waters non só atrapou a Small Faces, senón que un dos grandes grupos de rock de tódolos tempos, Led Zeppelin, ía tomalo como un dos seus referentes principais, de tal xeito que Robert Plant, que estaba prendado da versión orixinal de Waters, compuxo "Whole Lotta Love" xunto co resto dos seus compañeiros para o álbum Led Zeppelin II (1969).

 http://www.goear.com/listen/37b003d/whole-lotta-love-led-zeppelin

Malia ás acusacións de plaxio que anos máis tarde ensombrecerían a canción de Led Zeppelin, "Whole Lotta Love" foi todo un éxito que fixo esquecer tanto a versión de Waters coma a de Small Faces e, unha vez máis, proba disto é a enorme cantidade de versións que se fixeron do tema de Led Zeppelin. Unha das últimas máis populares da man de Carlos Santana en 2010. Pero á marxe dos covers, "Whole Lotta Love" tamén serviu de sample para outras cancións. Quen lle ía dicir a Willie Dixon que a súa primitiva creación ía inspirar a tantos grupos. Como exemplo, deixámosvos un deses samples, concretamente a canción de  The Prodigy "Rhythm Of Life", que apareceu na cara B do single "One Love", presentación do seu segundo álbum de estudio Music for the Jilted Generation (1994).

 http://youtu.be/0KUG8LGkvpE

Good Times

A mediados dos anos 70 a banda de Nova York Chic revolucionou parte do son musical do momento co seu estilo disco. Tras o enorme éxito que colleitou o álbum C'est Chic de 1978 con temazos como "Le Freak", un ano despois aparecía no mercado Risqué que contiña unha das cancións máis influentes na música posterior grazas a súa base rítmica. Sen dúbida, falamos de "Good Times", composta por Bernard Edwards e Nile Rodgers.

  http://www.goear.com/listen/e606b47/good-times-chic

"Good Times" empregouse en moitas ocasións coma un sample que garantía o éxito de calquera canción, e a primeira que o comprobou foi "Rappers Delight", da banda The Sugarhill Gang, que aparecía no seu álbum  homónimo de 1979, o mesmo ano da publicación do álbum de Chic.

  http://www.goear.com/listen/5dc6900/rapperss-delight-sugar-hill


Tamén se demostrou con "Another One Bites The Dust", un dos temas máis coñecidos de Queen, que en 1980 aparecía no disco da banda de Freddie Mercury The Game (1980).

  http://www.goear.com/listen/7c36a7b/another-one-bites-the-dust-queen

En 1981, a banda de Debbie Harry tamén se acordaría de "Good Times" no seu popular "Rapture" do álbum Autoamerican.

 http://www.goear.com/listen/d5c91f1/rapture-blondie

A última vez que atopamos a sombra de "Good Times" é no tema dos franceses Daft Punk "Around The World", do álbum Homework (1997).

  http://www.goear.com/listen/51db9f2/around-the-world-daft-punk

Pure

Unha das bandas de referencia do britpop dos anos 90 é The Lightning Seeds. Liderada por Ian Broudie, o seu son chegou a millóns de persoas con éxtos como "Lucky You" e, sobre todo, con "Three Lions", un dos himnos da Eurocopa de fútbol que se disputou en Inglaterra en 1996, o que supuxo a consolidación de The Lightning Seeds no mundo da música. Pero a andaina desta banda de Liverpool comezou en 1990 co seu álbum de debut Cloudcuckooland onde se atopa "Pure".

  http://www.goear.com/listen/7e7dd59/lightning-seeds-pure

A primeira versión que se fixo de "Pure" é do grupo dance Scanners que a levou ás pistas de baile en 1995.

  http://www.goear.com/listen/32688c7/pure-scanners

En 2004 a banda grega de electro pop Marsheaux incluiu unha versión no seu álbum E-Bay Queen.

 http://youtu.be/i1CkRwojNAs

En España, en cambio, causou bastante sorpresa que a compañía discográfica de The Lightning Seeds demandase por suposto plaxio a Mikel Erentxun, un dos artistas e compositores máis admirados, debido á banda sonora da serie de televisión Los Serrano, "Uno más uno son siete", interpretada por un dos actores da serie, Fran Perea. Mikel Erentxun alegou que non pensara para nada na canción de Ian Broudie á hora de compór o tema, aínda que admitiu que a melodía tiña certo parecido debido a unha casualidade. Finalmente, o xulgado que instruía o caso absolveu a Erentxun das acusacións. Abaixo a interpretación de Fran Perea, que a incluiu no seu álbum de debut La Chica de la Habitación de al Lado (2003).

 http://www.goear.com/listen/d8a36ba/uno-mas-uno-son-siete-fran-perea

Shape of My Heart

Tras conseguir a fama coa súa banda The Police, Gordon Sumner, máis coñecido polo seu alcume Sting, emprendeu unha carreira en solitario á altura do seu grupo. Unha década despois da disolución de The Police, este antigo mestre de matemáticas publicaba en 1993 o seu cuarto ábum Ten Summoner's Tales, título inspirado na colección de relatos do escritor medieval  Geoffrey Chaucer The Canterbury Tales. Nese álbum atópase a balada "Shape of My Heart".

  http://www.goear.com/listen/e5c7392/shape-of-my-heart-sting

Como non podía ser doutro xeito, deseguido se empezaron a facer versións, aínda que como dato curioso, pode dicirse que o hip-hop e o R&B se apropiaron totalmente dela, pois practicamente tódalas versións corren a cargo de artistas destes estilos, que ben  ou se limitaban a versionala ou ben a empregala como sample. Como a lista nos habería de quedar bastante ampla, imos pór dous exemplos. O primeiro, da cantante de Georgia Monica, que incluía no seu álbum de 1998 The Boy Is Mine a canción "Take Him Back".

  http://youtu.be/wEA3xV70t6A

O último exemplo que vos ofrecemos é quizais o que máis repercusión tivo, xa que contaba coa colaboración do propio Sting. Pertence o álbum de Craig David Slicker Than Your Average (2002) e trátase da canción "Rise & Fall".

 http://www.goear.com/listen/26c9efb/rise-and-fall-craig-david

True Faith

New Order naceu das cinzas de Joy Divison. Trala morte de Ian Curtis, Bernard Sumner; Peter Hook e Stephen Morris, xunto con Gillian Gilbert formaron New Order, que na década dos 80 marcaron a música electrónica. En 1987 publicaron o seu primeiro recopilatorio Substance 1987 despois de catro discos. Unha das cancións máis famosas que contén ese recopilatorio é "True Faith".

  http://www.goear.com/listen/ec363b6/true-faith-new-order


"True Faith" é unha das cancións máis versionadas de New Order. A primeira versión corre a cargo de The Boo Radleys, banda inglesa de rock alternativo, que en 1992 a incluiron no álbum Learning to Walk bautizada como "Boo! Faith"

 http://youtu.be/M2V7q8zCt6s

A última versión que máis repercusión tivo foi a de George Michael que en 2011 gravouna converténdoa nunha balada moi do seu estilo. En calquera caso, para nós a favorita segue sendo a orixinal, a versión definitiva que só New Order pode igualar, como demostrou en 1994.

http://www.goear.com/listen/c25d61c/true-faith-george-michael

Behind Blue Eyes

Ó carón dos Beatles e dos Rolling Stones, as bandas por excelencia que revolucionaron a música nos anos 60 e que lideraron a chegada do rock británico ós Estados Unidos, hai toda unha estela de grupos que contribuíron a engrandecer a música nesa década tan importante. Un deles é The Who, a banda de Peter Townshend, autores dunha das primeiras óperas rock da histora, Tommy. Xa na década dos 70, concretamente en 1971 publicaron Who's Next, quinto álbum de estudio que contiña esta fermosa balada.




http://www.goear.com/listen/e279790/behind-blue-eyes-the-who

Anos máis tarde, a banda procedente de Jacksonville Limp Bizkit gravou unha versión que deu a coñecer "Behind Blue Eyes" á xente máis nova. Estaba no álbum Results May Vary (2003).

 http://www.goear.com/listen/4134302/behind-blue-eyes-limp-bizkit-

Beat It

Se hai un álbum fundamental na historia da música moderna ese é sen dúbida Thriller (1982), de Michael Jackson tanto polo éxito de vendas que supuxo como pola calidade de cada unha das cancións, que contou coa produción coidada de Quincy Jones. Supuxo a confiramción de Michael Jackson tras Off The Wall, o seu primeiro traballo en solitario á marxe de The Jacksons Five. "Beat It", a canción que hoxe che presentamos, é unha das que teñen máis forza rítmica, nela colaborou o guitarrista Van Halen, que lle achegou o riff tan característico deste tema.

 http://youtu.be/oRdxUFDoQe0

A versión máis importante que se fixo de "Beat It" é a da banda de Chicago Fall Out Boy, que a incluiron no seu disco Folie á Deux (2008) e souberon darlle un toque rock grazas á colaboración nas guitarras de John Mayer.

   http://youtu.be/sk8Pb17pcQI