venres, 30 de novembro de 2012

Have a Cigar

Wish You Were Here, o noveno álbum de Pink Floyd, publicado en 1975, tan só contén cinco cancións, pero a súa brevidade non lle impide ser un dos grandes discazos do rock. Dalgún xeito, foi a posta en escena previa para o traballo discográfico que moitos consideran o mellor de Pink Floyd The Dark Side of the Moon. Pois ben, esas cinco cancións xiran  sobre todo arredor do sentimento de perda tralo abandono de Syd Barret; pero tamén se centran noutras cuestións que preocupaban ós demais membros da banda, como por exemplo, as prácticas que estaba levando a cabo a industria discográfica, que estaba convertendo o rock nun negocio moi rendible. "Have a Cigar" é unha das primeiras cancións que critica explicitamente unha situación que a mediados dos anos 70, especialmente trala crise de 1974 que prexudicara en gran medida ó sector, se estaba volvendo habitual, é dicir, a paradoxa que supuña a música rock convertida en negocio cando nas súas orixes era un movemento á marxe. 


Como case todas as cancións de Pink Floyd, "Have a Cigar" conta con notables versións como a de OneTwo e a de Foo Fighters, mais o riff de guitarra desta canción asinada por Roger Waters, tamén lle serviu de inspiración a Dream Theater para o comezo da súa canción "Metropolis: Part 1" do álbum Images and Words (1992).

xoves, 29 de novembro de 2012

Feeling Good

Nos anos 60 os musicais gozaron dunha popularidade absoluta con cancións que transcenderon máis aló deste xénero escenográfico para incorporarse á música popular. Algunhas cancións acadaron tal éxito que mesmo funcionan de xeito independente da obra musical da que forman parte. Algo así é o que lle pasou o musical The Roar of the Greasepaint - The Smell of the Crowd, de 1965 que nos deixou unha gran canción composta por Anthony Newley e Leslie Bricusse, titulado "Feeling Good" e cantada polo protagonista do musical Cy Grant.


Ese mesmo ano apareceu unha versión de "Feeling Good" na voz de Nina Simone para o seu álbum de versións I Put a Spell on You, que axudou de maneira notable a popularizar esta canción no imaxinario colectivo.


"Feeling Good" é un dos temas máis versionados de todos. Artistas como Sammy Davis Jr, Traffic, Sheryl Crow, Eels e Michael Bublé, entre moitos outros, interpretárona nalgún momento nalgún dos seus traballos discográficos. Un dos últimos grupos en sumarse a esta lisa é Muse. A banda de Matt Bellamy gravouna no álbum Origin of Symmetry (2001) e con esta nova versión demostrouse que "Feeling Good" é un clásico disposto a perpetuarse neste novo século.


mércores, 28 de novembro de 2012

Chas! y Aparezco a tu Lado

Christina Rosenvinge é hoxe en día unha das cantautoras españolas máis reputadas do momento. Movéndose pola escena alternativa con traballos discográficos que colleitan os eloxios da crítica especializada, ás veces bótase de menos que as radiofórmulas que presumen de ofrecer o melloriño da música non teñan un oco para esta moza de orixe danesa. Por este motivo, moitos se sorprenden das orixes de Christina aló a finais dos 80, cando formaba un dúo con Álex de La Nuez, Álex & Christina, cunha presenza constante nas ondas. O pop cuns retrousos pegadizos era a marca deste exitoso dúo que con todo, non renunciaba a calidade, tanto no son coma nas letras. "Chas! y Aparezco a tu Lado" é un dos seus grandes éxitos máis lembrados, canción que abría o seu álbum epónimo co que se presentaban Álex & Christina en 1987.


A última versión realmente boa que se fixo desta canción débese ós andaluces Supersubmarina, unha das mellores bandas que apareceron ultimamente na escena alternativa e que a incluíron no seu primeiro LP Electroviral (2010).

martes, 27 de novembro de 2012

November Rain

"November Rain", un dos singles dun dos álbums máis exitosos de Guns N' Roses Use Your Illusion I de 1991. A balada, hoxe convertida nun clásico do rock das últimas décadas, é unha das composicións máis acertadas de Axl Rose e a interpretación de Slash á guitarra é coma sempre impecable, e en xeral, saca o mellor da banda americana. Coa apariencia dun falso final, "November Rain" ten dúas partes destacadas: o groso principal da canción e por outro, a do último minuto que por veces, parece unha canción independiente.


Unha das principais versión de "November Rain" corre a cargo da banda Way of Silence.



Anakelly, por outra parte, dálle uns aires de jazz a súa versión, que a fai única.

luns, 26 de novembro de 2012

House Jam

Nestas últimas décadas o rock experimental e a música electrónica en xeral tiveron un crecemento notorio no mundo da música, que buscaba novas maneira de innovar no son, sempre na procura dunha nota de orixinalidade que servise para avanzar na evolución da música. De aí a auxe de grupos como Animal Collective, Crystal Castles e Gang Gang Dance, que hoxe vos presentamos.  Esta formación procedente de Nova York xurdiron en 2001 e tres anos máis tarde publicaban o seu primeiro disco Revival of the Shittest. Xa asentados como unha das mellores bandas do son máis vangardista, en 2008 editaron o disco Saint Dymphna cunhas excelentes críticas. Nel inclúsese unha das cancións máis coñecidad de Gang Gang Dance "House Jam".


E a razón pola que "House Jam" colleu tanta sona débese a unha polémica xurdida a raíz dunha canción dos británicos Florence + The Machine. A banda de Florence Welch foi unha das sorpresas de 2009 coa publicación do seu sensascional debut Lungs, onde unha das cancións máis recoñecidas é "Rabbit Heart (Raise it Up)". Nesa canción percíbese algún elemento da melodía de Gang Gang Dance e a letra tamén recolle algún verso da mesma canción. Por ese motivo, Gang Gang Dance reclamou unha parte dos beneficios da canción.

venres, 23 de novembro de 2012

In the Light

Os eternos Led Zeppelin deixaron notas, riffs electrizantes de guitarra, que se perpetuaron en case todos os seus seguidores que se dedicaron a seguir os pasos de Jimmy Page, Robert Plant, John Bonham e John Paul Jones. Unha desas cancións cun riff que serviu de inspiración para temas posteriores é "In the Light", do sexto álbum de Led Zeppelin Physical Graffiti (1975).


Por exemplo, un riff parecido é o de Danzing na canción "Snakes of Christ", que aparece no segundo álbum da banda de Nova Jersey Danzing II: Lucifuge (1990), que como toda boa banda de heavy metal ten a Led Zeppelin como referente.


Tamén é bastante recoñecible o riff de guitarra de "Sex Type Thing", un dos primeiros temas de Stone Temple Pilots, presentes no seu álbum de debut Core (1992). Segundo Dean DeLeo, o guitarrista da banda, está inspirado en Led Zeppelin, pero moitos críticos apuntan a que está sacado directamente da canción de Danzing, que por outra parte como xa vimos, soa moito a Led Zeppelin.


Pero o propio riff de guitarra de "Sex Type Thing" tamén inspirou novos temas como "This Is Heavy Metal", de Lordi, o grupo finés que tanta sona acadou por gañar Eurovisión en 2006. "This Is Heavy Metal" é unha das canción do álbum Babez for Breakfast (2010).

xoves, 22 de novembro de 2012

Ashley's Roachclip

Na diversidade de novos estilos que trouxo a década de 1970, o nacemento da música funk foi do máis destacado para as pistas de baile. Do mesmo xeito, a combinación de sons que engloba este xénero nacido nos Estados Unidos, fixo que as cancións funks fosen unha fonte de samples para temas de nova creación, así como o seu ritmo pegadizo deixase un rastro bastante fácil de seguir en novas melodías. The Soul Searchers, unha das formacións que dende os seus comezos apostou polo funk, sábeo ben. A seu tema instrumental "Ashley's Roachclip", que aparece no seu segundo disco Salt of the Earth (1974) pode presumir de ser unha das cancións máis sampleadas de todas.


Imos quedar con algúns exemplos, xa que a lista sería moi longa se os puxésemos todos. Brian Eno, o ex integrante de Roxy Music e produtor de éxito, incluíu "Ashley's Roachclip" na canción "Ali Click" do seu álbum en solitario Nerve Net (1992).


Un dos máis célebres é o de Duran Duran, que a empregaron en "Come Undone", un dos éxitos do álbum Duran Duran (The Wedding Album) (1993).


E tamén Moby o empregou no seu terceiro disco Everything is Wrong (1995) na canción "First Cool Hive", antes de que o músico neoiorquino conseguise a fama mundial grazas ó seu seguinte disco Play, publicado catro anos despois.

mércores, 21 de novembro de 2012

Oh What a Feeling

Posiblemente o título de "What a Feeling" non sexa o máis orixinal para unha canción, pero afortunadamente iso non reflicte na calidade do tema. Pois con este título xenérico bautizou o xamaicano Gregory Isaacs unha das súas creacións máis representativas do reggae, un bonito medio tempo que se incluíu no seu álbum  recompilatorio More Gregoy (2002).


"Oh What a Feeling" ten un marcado son de batería que lle serviu de inspiración a The Specials para a súa canción "Ghost Town", un dos single editados en 1981 da formación liderada por John Bradbury.



martes, 20 de novembro de 2012

The Message

Grandmaster Flash and the Furious Five é unha das bandas de hip-hop que a comezos da década dos 80 potenciaron este son combinándoo coa música electrónica, tan en boga naqueles anos. O resultado é un dos máis interesantes dos 80. O primeiro álbum  The Message (1982) é hoxe todo un clásico que influíu en numerosos artistas de hip-hop e a canción que lle dá título é un referente indiscutible.


Unha das cancións que máis presente ten o son de Grandmaster Flash and the Furious Five é outro clásico dos 80. Nin máis nin menos que o éxito de Pet Shop Boys "West End Girls", do álbum Please (1986).


"West End Girls" convertido xa nun clásico, tamén serviu á vez de inspiración para novos temas. O máis sonado é o de Madonna "Jump", terceiro single do disco Confessions on a Dance Floor (2005), un dos traballos discográficos no que a raíña do pop  máis se dedicou a empregar samples dalgunhas das súas cancións favoritas, como o caso do primeiro single en que sampleaba un dos éxitos de ABBA.

luns, 19 de novembro de 2012

Levity Ball

Unha das bandas precursoras do heavy metal é Alice Cooper. Pero a mediados dos 60 cando este subxénero do rock aínda non estaba o suficientemente desenvolvido Vincent Damon Furnier e o resto da banda xa empezaban a experimentar cos sons potentes dos que se ían converter en referente. Co seu disco de debut Pretties for You (1969) Alice Cooper encabezaba unha nova forma de entender o rock. Unha das cancións inesquecibles dese álbum é "Levity Ball".


Convertida nunha banda de referencia indiscutible, entre os seus seguidores se atopan unha chea de grupos e artistas que non dubidan en recoñecer a influencia das cancións de Alice Cooper nos seus propios temas. The Flaming Lips, que nunca ocultaron a admiración que espertaba neles Vincent Furnier, emprgaron o baixo de "Levity Ball" en "The Ceiling Is Bending", canción do segundo álbum Oh mY Gawd!!! (1987).





venres, 16 de novembro de 2012

Getting Better

Con toda a probabilidade, se se fixese unha enquisa sobre os discos máis influentes no mundo da música, seguramente que o primeiro posto estaría ocupado por Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band, o famosísimo álbum que os  Beatles publicaron en 1966. Non hai unha soa canción dese álbum que non fose versionada ou servise de inspiración para novos temas. "Getting Better" é unha delas.


Unha das primeiras cancións inspiradas en "Getting Better" é "A Trick of the Tail", de Genesis, que ten un ritmo moi similar, tal como ten recoñecido Tony Banks, o autor do tema. "A Trick of  the Tail" pertence ó álbum do mesmo título, o sétimo na andaina da banda de Peter Gabriel e o primeiro con Phil Collins á batería. Foi publicado en 1976.


Aínda que os primeiros en samplear esta canción dos Beatles de forma evidente  foron Public Enemy. Esta banda de hip-hop empregaron "Getting Better" na canción "Who Stole the Soul?" do álbum Fear of a Black Planet. (1990).


Os últimos en acordarse de "Getting Better" para crear un novo tema foron os italianos Elio e le Storie Tese, unha banda de hard rock que no seu disco de 2008  Studentessi incluíron "Il Congresso delle Parti Molli", baseada no tema dos Beatles.

xoves, 15 de novembro de 2012

Devil Gate Drive

O outro día falabamos de Patti Smith como unha das voces femininas máis importantes do rock e que nos anos 70 achegou este estilo musical ás mulleres. Nese senso, tampouco nos podemos esquecer de Suzi Quatro, outra moza que dende que publicou o seu primeiro single en 1966 deixou claro que a ela non lle ían as cancións melódicas precisamente. No entanto, se todo o mundo recalca a importancia que Patti Smith tivo para o rock en feminino, non se percibe do mesmo modo no caso de Suzi Quatro, cando ámbalas dúa tiveron unha traxectoria bastante parecida. O que non se discute é que a música de Suzi Quatro tamén foi moi influente en artistas posteriores como Joan Jett e Deborah Harry, por citar dous nomes. "Devil Gate Drive", do álbum Quatro (1974), é unha das cancións máis potentes da rockeira de Michigan.


E non só o mundo do rock bebeu da música de Suzi Quatro. Orbital non dubidou en empregar unha parte do retrouso de "Devil Gate Drive" no seu tema "Bigpipe Style" do álbum  The Middle of Nowhere (1999).

mércores, 14 de novembro de 2012

As

A andaina musical de Stevie Wonder é das máis prolíficas da historia. Nada estraño, xa que o cantante de Michigan comezou moi novo a compór enormes cancións e hoxe está aínda moi lonxe de pensar na retirada. De aí que en 1976 vise a luz o álbum Songs in the Key of Life que facía o número dezaoito na carreira de Stevie Wonder, un excelente traballo que incluía temas cunha forza tan grande como "As" que encerraban toda a esencia da súa música.












A mellor versión que se fixo deste tema é o que gravou George Michael para o seu álbum recompilatorio Ladies and Gentlemen: The Best of George Michael (1999), un precioso dueto con Mary J. Blige, que lle fai xustiza á versión orixinal.








martes, 13 de novembro de 2012

Kimberly

En 1975 saía publicado en Estados Unidos o álbum de debut de Patti Smith, Horses, producido por John Cale. O resultado viña a supoñer a consagración dunha cantautora ó rock cun primeiro disco decisivo que apostaba forte polo incipiente punk que conquistaría a música na segunda metade da década de 1970. Por outra banda, tamén foi decisivo para o movemento feminista que reivindicaba a presenza da muller no mundo do rock, ata daquela  dominado maioritariamente polos homes, sen caer nos estereotipos habituais que se empezaban a asociar a aquelas mulleres que se querían dedicar á música. Á marxe de todo isto, Horses, está cheo dunhas grandísimas cancións que influíron de maneira notable en músicos de moi diferentes estilos e tendencias. "Kimberly", o corte que abre a cara B do disco, é unha desas sensacionais cancións.


Johnny Marr e Morrisey, os principais componentes de The Smiths recoñeceron varias veces a infuencia que para eles tivo concretamente "Kimberly" no seu tema "The Hand That Rocks The Hardle", no álbum epónimo da banda de Manchester e que supuña o debut de The Smiths en 1984.

luns, 12 de novembro de 2012

Mi Rendición

A traxectoria de Carlos Goñi no panorama musical español remóntase os anos 80 cando o músico valenciano puxo en marcha Comité Cisne, un interesante proxecto cuxa música estaba bastante influída polo son de The Velvet Underground e de Lou Reed, do que mesmo chegaron a publicar un EP con tres temas seus. Non obstante, o gran público chegou a coñecer a Goñi grazas ó seu seguinte proxecto, Revólver, que mesturaba pop e rock sen renunciar á calidade. Coñecido por ser o Springsteen español, a finais de 1996 editou Calle Mayor, un dos mellores discos de Revólver. O single de lanzamento foi "Mi Rendición", unha das cancións con máis forza deste excelente álbum.


Unha banda que leva pouco tempo rodando polos escenarios do país, pero con integrantes bastante experimentados no mundo da música é El Olvido de Marilyn. Este grupo granadino formado polos irmáns Jorge e Javier Salas e por Nacho Velázquez e Gustavo debutaron en 2011 co álbum Laberinto de Emociones, pero nos seus concertos de vez en cambio sorprenden cunha versión acústica de "Mi Rendición", o que lles serve para gañar novos adeptos.

venres, 9 de novembro de 2012

Suspicious Minds

As obrigas como cidadán americano non liberaron a Elvis Presley de facer o servizo militar cando estaba no cumio da súa carreira e xa rexentaba o título indiscutible de rey do rock. A chamada a filas podía considerarse como un contratempo para os seus seguidores, ávidos de novas cancións de rock and roll, pero o seu mánager Colonel Tom Parker aproveitou para ensalzar aínda máis a imaxe do seu protexido; mesmo algúen tan importante como Elvis non renunciaba ó cumprimento do deber. Iso ocorreu en 1958 e cando Elvis volveu da mili uns anos despois, a música xa non xiraba en torno á figura do Rey. Así que en 1968 Elvis Presley instalouse en Las Vegas onde lle garantiron actuacións case diarias mentres tentaba remontar a súa carreira, que xa afastada do rockabilly, orientouse cara o pop e o soul. En 1969, sacou un dos singles máis impactantes que se lle recordan, unha fermosa balada chamada "Suspicious Minds", escrita por Mark James.


A principal versión que existe de "Suspicious Minds" débese ó grupo de Birmingham Fine Young Cannibals, que a incluíron no seu disco epónimo de 1986.

xoves, 8 de novembro de 2012

Train Kept A Rollin'

No espertar da década de 1950 cando a semente do rock empezaba a agromar a partir do blues e o jazz, Tiny Bradshaw, un dos principais cantantes de jazz gravou "Train Kept A Rollin'" en 1951, cun estilo que lembraba o swing máis clásico pero non pasaron moitos anos en ser adaptada ó novo son. 


Os primeiros que levaron "Train Kept A Rolling'" ás emerxentes listas de vendas do rock foron The Rock and Roll Trio en 1956, onde o carisma do seu líder Johnny Burnette chegou a eclipsar ó resto do grupo.


Unha das bandas que se sentiron cativadas por esta canción foi The Yardbirds. Tal foi o cariño que os integrantes da banda lle teñen ó tema de Bradshaw que por unha parte, Jimmy Page gravou unha nova versión cando formou Led Zeppelin, e anos despois Jeff Beck tamén fixo a súa propia versión para unha película. A versión de The Yardbirds está incluída no álbum Having a Rave Up with The Yardbirds (1965).


E baseándose no riff de guitarra da versión de Johnny Burnette, a banda de Ohio The Black Keys, unha das últimas sorpresas agradables que xurdiron nos últimos anos na música rock, crearon "Lonely Boy", o single de lanzamento do seu sétimo álbum El Camino (2011).

mércores, 7 de novembro de 2012

I Put a Spell on You

Unha desas cancións inesquecibles que marcaron unha época e que nunca pasarán de moda é "I Put a Spell on You". O seu creador, Screamin' Jay Hawkins, un cantante de soul e rhythm & blues, posiblemente non se imaxinou a repercusión que esta canción ía ter non só para aqueles artistas que fixeron do soul o seu estilo predilecto, senón tamén para os rockeiros, que non dubidaron en incorporar o son das súas guitarras ás notas de "I Put a Spell on You". Incluída no disco de Screamin' Jay Hawkins At Home with Screamin' Jay Hawkins (1956), a canción pasou totalmente desapercibida, pero precisamente serían os artistas que a acabaron versionando quen colocarían esta excelente canción nos anais da música.


Unha das primeiras versións que colocaron a canción máis famosa de Sreamin' Jay Hawkins nas listas de vendas foi a de Nina Simone en 1965. Unha das grandes damas do soul redescubriuna para o gran público nun momento fundamental na historia da música.


Pero unha das versións máis lembradas é a de Creedence Clearwater Revival do álbum epónimo da banda dos irmáns Fogerty publicado en 1968. Malia que foron os integrantes de The Animals, Alan Price, por un lado, e Eric Burdon por outro, dos primeiros en empregar a electricidade neste tema, en 1968 a versión de Creedence Clearwater Revival supuxo toda unha revolución.


E que dicir do aire glam que o líder de Roxy Music, Bryan Ferry lle deu a súa versión.


Mesmo a dj Sonique se animou a lanzala en versión electrónica para as pistas de baile nunha proba máis da atemporalidade deste tema, que conta tamén con excelentes versións de Joe Cocker, She & Him e a que gravou Joss Stone con Jeff Becker, todas recomendables. Alguén lle pode pedir máis a unha canción?


E para rematar, o tema de Frank Sinatra "The World We Knew (Over and Over), un tema tradicional ó que Sinatra lle engadiu os acordes de "I Put a Spell on You". Foi publicada en 1967 no álbum do mesmo título.