Trying to Live My Life Without You

Unha das cancións soul emblemáticas dos anos 70 é "Trying to Live My Life Without You", escrita por Eugene Williams para Otis Clay en 1972 e supuxo o maior éxito deste artista, de tal xeito que a canción trascendeu máis aló da música soul e as principais versións que se fixeron son de carácter rock.

http://youtu.be/wVPOqJwvSzE

En 1979 os Eagles publicaron o álbum The Long Run. A canción que lle dá título ten unha melodía moi semellante a "Trying to Live My LIfe Without You", aínda que Don Heley e Glenn Frey, os autores, nunca se manifestaron ó respecto.

http://www.goear.com/listen/02416d6/the-long-run-the-eagles

Un dos primeiros que se deu de conta desta semellanza foi Bob Seger, que decidiu facer unha versión de "Trying to Live Without You" para denunciar o suposto plaxio de The Eagles, mais o que verdadeiramente conseguiu foi dar a coñecer internacionalmente a canción de Eugene Williams. Bob Seger que incluíuna no álbum Nine Tonight de 1981, un disco gravado baixo o nome de Bon Seger and the Silver Bullet Band. A seguinte é unha interpretación nun concerto.

http://youtu.be/vgwKUomoPO4

Con esa sona, non debería de sorprender que cando Don Heley reuniu os seus compañeiros para devolver ós Eagles á actualidade, algunha das recentes cancións tivese un aire de semellanza con aquelas que nos anos 70 fixeron voar a Eagles ó máis alto e quedar no recordo como esa excelente banda que nos legou "Hotel California" para a posterioridade. "Busy Being Fabulous", do álbum Long Road out of Eden (2007), é unha boa reminiscencia de "The Long Run".

http://youtu.be/9cCgBKT5FLY

Outra das versións máis importantes que se fixo de "Trying to Live My Life Without You" foi a de Dr. Feelgood en 1982 no álbum Fast Women and Slow Horses. Sirva así de homenaxe a Wilco Johnson, noticia estes días por serlle detectado un cancro que, lonxe de desanimalo, vai facer que emprenda unha xira de despedida polo Reino Unido.

http://youtu.be/agDuOH32CIw

Louie Louie

Richard Berry asinou en 1956 unha das cancións máis lendarias do rock, "Louie Louie", un clásico entre os clásicos que inspirou a artistas de tódalas xeracións, especialmente na versión que fixeron os Kingsmen. Mais Berry tamén baseou parte do ritmo da súa mítica canción nos sons procedentes de Cuba, concretamente no tema "El Loco Cha Cha Cha" de René Touzet, que popularizou Ricky Rillera and the Rhythm Rockers.

http://youtu.be/iApNzdSnJw4

O caso é que a Richard Berry lle quedou así Louie Louie. Ofrecemósvos á versión orixinal de 1957.

http://www.goear.com/listen/8e97f6f/louie-louie-richard-berry

As versións que se fixeron de "Louie Louie" dende os anos 60 son incontables. En España tivo moito éxito á versión en castelán de Los Corbs en 1966.

http://www.goear.com/listen/7af27cc/louie-louie-los-corbs-espana

Ademais das versións, "Louie Louie" inspirou dúas cancións que á vez tamén son un referente na música rock. Unha delas é "You Really Got Me" de The Kinks en 1964.

http://www.goear.com/listen/1ccfc4c/you-really-got-me-the-kinks

A segunda delas é "I Can't Explain" de The Who, de 1965.

http://www.goear.com/listen/fc6a9ae/i-cant-explain-the-who

"I Can't Explain" tamén serviu para crear novas cancións como é o caso de "Walk Idiot Walk", tema dos sueco The Hives do álbum Tyrannosaurus Hives (2004).

http://www.goear.com/listen/f0b436a/walk-idiot-walk-the-hives

Do mesmo xeito en que tamén inspirou cancións con estilos afastados do rock. "Going Out to My Head", tema de Fatboy Slim, do álbum de 1997 Better Living Throug Chemistry, que tamén contén un sample da canción de Led Zeppelin  "The Crunge".

http://youtu.be/tmw94O9OWRE

Por certo, non nos esquecemos de "The Crunge", do disco Houses of the Holy (1973) para que vexades o parecido coa canción de Fatboy Slim.

http://www.goear.com/listen/21ec8b2/the-crunge-1973-led-zeppelin

The Ballroom Blitz

Das bandas de glam rock que pulularon polos anos 70 Sweet gañáronse un lugar privilexiado grazas ó seu potente son e sobre todo debido a unha canción que os perpetuou na historia do rock. Cando publicaron o segundo álbum da súa traxectoria Desolation Boulevard (1973), prepararon dúas edicións diferentes, unha para o mercado europeo e outro para o americano. Esta última ábrese coa canción "The Ballroom Blitz", sen dúbida, a que lle deu sona en todo o mundo a Sweet e unha das máis influentes na historia do rock e presente nun sinfín de bandas sonoras de películas.

http://www.goear.com/listen/3570e32/the-ballroom-blitz-the-sweet

Ademais das versións, "The Ballroom Blitz" inspirou outras cancións que se basearon nela. Unha das primeiras é a de Beastie Boys "Hey Ladies" do álbum de 1989 Paul's Boutique.

http://www.goear.com/listen/9e6d389/hey-ladies-beastie-boys

Dese mesmo ano é a canción dos ingleses The The "Armaggedon Days Are Here (Again)" do álbum Mind Bomb.

http://youtu.be/lel0PzhU6Pk

My Chemical Romance tamén tomaron algúns elementos de "The Ballroom Blitz" para crear "Vampire Money" no seu último traballo discográfico Danger Days: The True Lives of the Fabulous Killjoys de 2010.
http://www.goear.com/listen/e77383c/vampire-money-my-chemical-romance

Sobre un Vidrio Mojado

Malia que o rock naceu e se desenvolveu nos países anglosaxóns, moi cedo atopou acomodo noutros lugares con raíces musicais que nada tiñan que ver co blues, o soul  ou o jazz como é no caso dos países hispanoamericanos. En América do Sur, unha desas primeiras bandas que imitaban o son que exportaban os Beatles, os Who e compañía foi a uruguaia Kano y Los Bulldogs. En 1969 gravaron o single "Sobre un Vidrio Mojado" en Arxentina e moi pronto foi todo un éxito en toda Hispanoamérica.

http://www.goear.com/listen/043b4bf/sobre-un-vidrio-mojado-kano-y-los-bulldogs

No seu momento, o éxito de "Sobre un Vidrio Mojado" non transcendeu ó outro lado do Atlántico, xa que España só se fixaba nos seus irmáns sudamericanos cando se trataba de cantantes melódicos e non lle prestou demasiada atención ó rock que se cultivaba aló ata bastantes anos máis tarde. Pero en 1980 Los Secretos rescatou este éxito cunha versión que aparece no EP Los Secretos coa que acadan unha gran popularidade. De feito, hai moita xente que pensa que é unha composición orixinal dos irmáns Urquijo.

http://www.goear.com/listen/a3da6da/sobre-un-vidrio-mojado-los-secretos

Moonlight Shadow

Viamos hai uns días como ás veces algúns artistas teñen unha melodía ou un ritmo que lles serve para crear varias cancións, pero desta arte non só Van Morrison é un mestre e co tempo iremos vendo outros exemplos. Hoxe por exemplo, imos dedicarlle unha entrada a Mike Oldfield, o formidable compositor inglés que catapultou o selo discográfico Virgin nos anos 70 grazas ó seu debut Tubular Bells (1973) e que formou parte da banda sonora do filme "O Exorcista". Dez anos despois deste éxito, Mike Oldfield lanzou unha das cancións coa que logrou maior sona: "Moonlight Shadow" coa voz da cantante Maggie Reilly, colaboradora habitual dos temas con letra de Oldfield. A canción aparece no álbum Crises (1983) e é unha das máis versionadas deste artista, que tamén conta desde remesturas para as discotecas.

http://www.goear.com/listen/afb1372/moonlight-shadow-mike-oldfield

Antes de pasar ó outro tema de Mike Oldfield baseado en "Moonlight Shadow" imos repasar algunhas desas versións de que falabamos antes. Moitas bandas de metal e hard core sentiron unha especial inclinación por "Moonlight Shadow" e non dubidaron en dotar destes sons a este tema. Personalmente quedamos coa de Mägo de Oz, cara B do single "Y Ahora Voy a Salir (Ranxeira)" interpretado xunto con Patricia Tapia en 2007.

http://www.goear.com/listen/ecea0cf/moonlight-shadow-mago-de-oz-y-patricia-tapia

"Moonlight Shadow" tamén foi gravada noutros idiomas ademais do inglés. En castelán destaca a da cantante arxentina Marcela Morelo en 2009 no álbum Otro Plan.

http://www.goear.com/listen/a8cd128/luz-del-cielo-moonlight-shadow-marcela-morelo

E agora imos xa con "Man in the Rain", que reproduce á batería de "Moonlight Shadow". Está no disco de 1998 Tubular Bells III e está interpretada por Cara Dillon.

http://www.goear.com/listen/3e2039f/man-in-the-rain-mike-oldfield

E iso que Mike Oldfield xa ensaiara anos antes parte de "Man in the Rain" noutra canción cuxo resultado habería ser distinto. Trátase de "Heaven's Open", canción que titulaba o álbum de 1991.

http://youtu.be/Q-FilJ5sx2E

Real Love

A comezos dos anos 90 o R&B norteamericano comezou a vibrar coa voz de Mary J. Blige, unha moza que co seu debut What's the 411? en 1992 empezou a encandilar ós produtores de hip-hop, que non tardaron en remesturar cada single que ía aparecendo no mercado. "Real Love" é un dos temas máis característicos de Mary J. Blige.

http://www.goear.com/listen/b30f317/real-love-mary-j-blige

Como boa parte das cancións de hip-hop, "Real Love" atopou unha maneira de reciclaxe noutras cancións posteriores do mesmo xénero, como por exemplo a do grupo Dru Hill en 1996 "Whaterver You Want".

http://youtu.be/ZseSrqjYbes

O máis recente é o de Frank Ocean, un dos artistas do pasado ano co seu álbum Channel Orange (2012) que no seu tema "Super Rich Kids" homenaxea así á canción de Mary J. Blige.

http://youtu.be/GS_K2eg7Gx8

Let's Go to Bed

A andaina de The Cure comezou a finais dos anos 70 coa publicación duns cantos singles antes de lanzar ó mercado discográfico dous discos de longa duración como Seven Seconds (1980) e Faith (1981). Antes de averuntarse co terceiro LP, que vería a luz tres anos despois, a banda de Robert Smith seguiu sacando singles soltos que finalmente non se incluirían en The Top (1984), pero que aparecerían en discos recompilatorios. "Let's Go to Bed", editado en 1982, aparecería por primeira vez no recompilatorio Japanese Whispers, de 1983.

http://www.goear.com/listen/65f0d67/lets-go-to-bed-the-cure

Malia non ser unha das cancións de The Cure máis recordadas, "Let's Go to Bed" resucitou hai uns anos en forma de sample nun dos famosísimos temas de Rihanna "S&M", do álbum Load, que a cantante de Barbados publicou en 2011.

http://www.goear.com/listen/caf6cac/sm-rihanna

Tupelo Honey

A canción que lle dá título ó quinto álbum en solitario do norirlandés Van Morrison Tupelo Honey, publicado en 1971 ten unha melodía bastante recorrente nalgunhas cancións do propio Van Morrison que non adoita afectar á creatividade deste xenio de Belfast. De feito, este truco valeulle nalgunhas ocasións a Van Morrison para entrelazar esas cancións nos concertos. Por orde cronolóxica, a primeira canción que estreou esa melodía é "Crazy Love", unha balada do disco Moondance, editado un ano antes ca Tupelo Honey.

http://www.goear.com/listen/963ca57/crazy-love-van-morrison

O resultado de "Tupelo Honey" é o seguinte: http://www.goear.com/listen/ef853c5/tupelo-honey-van-morrison

E vinte anos despois, Van Morrison volveu botar man desta melodía en "Why Must I Always Explain?", do álbum Hymns to the Silence; a continuación precedida precisamente de "Tupelo Honey": http://www.goear.com/listen/b39aa23/why-must-i-always-explain-van-morrison

Pero "Tupelo Honey" destaca entre as demais por inspirar un dos grandes temas do gran Bruce Springsteen: "Racing in the Street", cun título que fai referencia á canción de Martha and the Vandellas. Está no álbum de 1978 Darkness on the Edge of Town.

http://www.goear.com/listen/9b01de7/racing-in-the-street-bruce-springsteen

I Shot the Sheriff

Xamaica soubo situarse no mapa da música grazas a un xénero de seu como o reggae que nos anos 70 da man sobre todo de Chris Blackwell, o dono da discográfica Atlantic. A influencia deste son foi inmediato e aprecíase con claridade nas raíces de bandas europeas como The Police. O gran estandarte do reggae é Bob Marley, que xunto coa súa banda The Wailers, ademais de grandes cancións, exportou ó resto do mundo toda unha filosofía de vida como é o movemento rastafari. En 1973, baixo a produción de Blackwell, Bob Marley and The Wailers publicaron o seu cuarto álbum Burnin', un dos máis influentes na carreira dos xamaicanos, onde se atopa este sensacional "I Shot the Sheriff".

http://www.goear.com/listen/d80f45e/i-shot-the-sheriff-bob-marley

Unha boa mostra de que a música de Marley trascendeu pronto a barreira do éxotico para asimilarse co que se estaba a facer no resto do mundo é a versión que Eric Clapton fixo de "I Shot the Sheriff" tan só un ano    despois no álbum 461 Ocean Boulevard (1974), o segundo en solitario de Man Lenta.

http://www.goear.com/listen/81a8fe8/i-shot-the-sheriff-eric-clapton

Tamén existe unha versión de hip-hop a cargo de Warren G en 1997 no álbum Take a Look Over Your Shoulder.

http://www.goear.com/listen/9251d88/i-shot-the-sheriff-warren-g

Old Time Rock and Roll

A segunda metade da década de 1970 estivo dominada polos sonidos disco onde o instrumento rei de calquera produción era o sintetizador. Moi lonxe parecían quedar xa os tempos en que a guitarra eléctrica innovara o son da música en forma de rock and roll. Talvez debido a esa sensación de morriña, o rockeiro Bob Seger lembraba as orixes do rock no seu famoso "Old Time Rock and Roll", canción feita ó vello estilo dos clásicos que incluía no álbum Stranger in Town (1978), o décimo traballo discográfico do cantante de Michigan.

http://www.goear.com/listen/bea17c8/old-time-rock-and-roll-bob-seger

Das versións que se coñecen desta canción quedamos coa adaptación ó castelán que fixo Revólver para o seu Grandes Éxitos (2003), que se abre precisamente con "Ese Viejo Rock 'n' Roll".

http://www.goear.com/listen/d5b7017/ese-viejo-rock-and-roll-revolver

Confusion

Habería que esperar ata 1986 para que New Order publicase un LP pero a traxectoria do grupo nacido das cinzas de Joy Division remóntase a 1981 cando empezou a sacar singles que haberían de acadar facilmente o éxito como "Blue Monday" en 1983, o mesmo ano en que tamén publicaron "Confusion", un dos temas máis recoñecibles de New Order tras aparecer remesturada na banda sonora de "Blade", en 1998. Esta é a versión orixinal de 1983.

http://youtu.be/bJS7pWOHQdA

Convertida en referencia para a música dance, a versión remesturada de "Confusion" inspirou algúns temas de electrónica progresiva que fixeron furor nas discotecas. Por exemplo, o dos produtores alemáns Warp Bros e Aquagen titulado "Phat Bass" e o de Public Domain "Operation Blade". Tamén destaca a do DJ  neerlandés Randy Katana "Play it Louder". Tres exemplos ideais para torturar os oídos; mañá volvemos ó rock.

http://www.goear.com/listen/7d439a5/play-it-louder-randy-katana

http://www.goear.com/listen/5d9b4b6/operation-blade-public-domain

http://www.goear.com/listen/a5ae9c7/phat-bass-warp-brothers-vs-aquagen

Ain't That Just Like a Woman

Alá por 1946 cando o rock 'n' roll non era máis que unha variante do blues, country e jazz, Louis Jordan, un compositor de Arkansas, gravou "Ain't That Just Like a Woman" xunto co seu grupo Louis Jordan and His Tympany Five, un tema cunha apertura que se habería de converter en todo un clásico ó reproducirse noutras cancións emblemáticas nos comezos do rock 'n' roll.

http://youtu.be/YEqiWTb-UWA

A primeira canción que reproduce a introdución de "Ain't That Just Like a Woman" é o clásico de Chuck Berry "Johnny B. Goode", de 1958. "Johnny B. Goode" é curiosamente unha das cancións máis versionadas da historia e mesmo a NASA a enviou ó espazo nunha cápsula xunto con outras pezas musicais como mostra do que se fai no planeta Terra.

http://www.goear.com/listen/bafb165/johnny-be-goode-chuck-berry

Outra canción mítica que empeza do mesmo xeito é "Fun Fun Fun", unha das máis divertidas de The Beach Boys, que a incluiron no álbum Shut Down Volume 2 (1964). Esta obra escrita por Brian Wilson e Mike Love tamén conta cun sinfín de versións coma a de Joan Jett, a de Status Quo e mesmo a de The Carpenters, sen esquecer a do grupo xuvenil mexicano Onda Vaselina, cuxa versión se trataba dunha adaptación libre ó castelán.

http://www.goear.com/listen/2d98f99/fun-fun-fun-the-beach-boys

Cadillac Solitario

En 1983 aparecía no mercado musical español o debut de Loquillo y Los Trogloditas, unha banda  chegada dende Barcelona comandada por José María Sanz, co alcume de Loquillo, e por Sabino Méndez, alma máter do proxecto e o compositor da banda. Con El Ritmo del Garaje dábase inicio así a unha das bandas de rock que máis repercusión ían ter para este xénero da música na Península Ibérica. "Cadillac Solitario" é a canción bandeira deste álbum e tamén unha das imprescindibles en calquera recompilatorio de Loquillo y Los Trogloditas.

 

 

http://www.goear.com/listen/9cc61b9/cadillac-solitario-loquillo-y-los-trogloditas

 

 

Unha das versións máis fieis desta canción realizouna a banda uruguaia Buitres Después de la Una, que la reedición do seu sexto álbum Rantifusa de 2003 sorprendía ós seus seguidores con este bonus track.

 

http://www.goear.com/listen/66c20c4/cadillac-solitario-buitres

Ladder to the Sun

Chris Martin é hoxe en día dos artistas máis prolíficos que pululan polo panorama musical. Ademais de ser o gran artífice de case tódalas cancións de Coldplay, tamén non ten reparo en compór para outros artistas coma Nelly Furtado. Cada vez que prepara un novo traballo do seu grupo, Chris adoita mostrar todo o seu talento creativo, algo que máis tarde leva á banda a facer unha escolla para elixir as cancións merecentes de estar no novo álbum. Malia os descartes, Chris non renuncia a interpretalos nos concertos e co tempo, seguramente teremos un disco coas caras B de Coldplay. "Ladder to the Sun", de 2002, é un deses temas que de momento, non atopamos en ningún dos discos que publicaron, pero que de vez en cando, Coldplay agasalla ós seus fans nos concertos.

http://www.goear.com/listen/7cb9c66/ladder-to-the-sun-coldplay

Unha canción moi semellante a "Ladder to the Sun" que ten tamén como protagonista o piano e que tampouco aparece en ningún LP é "Thin Air", o tema de Keane, que finalmente non foi incluído no segundo traballo do trío inglés Under the Iron Sea (2006), mais si se editou como cara B do single "Nothing in My Way".

http://www.goear.com/listen/543cead/thin-air-keane

So You Want to Be a Rock 'n' Roll Star

O cuarto álbum de The Byrds Younger Than Yesterday (1967) ábrese coa canción "So You Want to Be a Rock 'n' Roll Star", unha das máis populares da banda composta por Roger McGuinn, Gene Clark, David Crosby, Michael Clark e Chris Hillman. Co seu estilo habitual de mestura-lo rock coa psicodelia, The Byrds afondaban co seu cuarto traballo na procura dun son propio que os afastase da influencia  da música de Bob Dylan, que tanto marcara as orixes de The Byrds.

http://www.goear.com/listen/115ec3b/so-you-want-to-be-a-rock-n-roll-star-the-byrds

A principal versión que se fixo de "So You Want to Be a Rock 'n' Roll Star" atópase na voz de Patti Smith, que a gravou para o álbum Wave (1979), o cuarto traballo discográfico que publicou coa súa banda Patti Smith Group.

http://www.goear.com/listen/470d35f/so-you-want-to-be-a-rocknroll-star-patty-smith

No mesmo ano en que Patti Smith sacaba a versión de "So You Want to Be a Rock 'n' Roll Star", a banda británica de rock Charlie publicaba Fight Dirty, que contén o tema "Killer Cut", con referencias sutís á canción de The Byrds.

http://youtu.be/a9jAVm9-DuA