A partir de 1966 comezou a darse un fenómeno curioso no rock: a aparición dos supergrupos, é dicir, a reunión de grandes músicos, tanto en solitario coma componentes dunha banda para crear un proxecto común. Un dos máis destacados é Cream, unha banda de rocorrido efémero, que con todo, nos deixou catro discos na súa curta carreira, que non chegou nin sequera a 1970. Cream estaba formado por Eric Clapton, que proviña de The Yardbirds, Jack Bruce e Ginger Baker. En 1968 editaron un doble disco, o terceiro na conta de Cream, metade gravado en estudio e a outra metade en directo chamado Wheels on Fire (1968), que contén esta sensacional "White Room".
Son moitas as versións que se fixeron de "White Room" ó longo do tempo, mais nós imos quedar coa de Tino Casal, onde transforma o son do blues psicodélico nunha boa mostra de glam. Co título de "Blanca Estancia" e perfectamente adaptada ó castelán, a versión pechaba o primeiro disco de longa duración de Tino Casal Neocasal (1981).
Ningún comentario:
Publicar un comentario