En xuño de 1971 Joni Mitchell publicaba Blue, cuarto disco da compositora canadense, que pronto se ía converter nun dos favoritos dos fans de Mitchell. Nel están algunhas das cancións máis coñecidas e que fixeron dela unha das cantautoras máis reputadas dos anos setenta. Por unha vez, non contén ningunha versión e tódolos temas asínaos ela. Con todo, as letras das súas cancións, ó igual que lle ocorría a outras cantautoras do momento, eran motivo dunha estensa análise por parte da crítica, que cría ver nesas composicións anacos da vida das autoras e axiña afirmaba que tal canción estaba dedicada a tal mozo co que supostamente a artista tiña un romance. "Blue", a canción que lle dá título ó álbum, tampouco se librou e a pesar das constantes negativas de Joni Mitchell, moitos sosteñen que vai dirixida a alguén moi concreto, un autor polo que Mitchell estaría interesada.
http://youtu.be/w5782PQO5is"Blue" conta con dúas fantásticas versións. A primeira é a de Sarah McLachlan no recompilatorio Rarities, B-Sides and Other Stuff (1996).
http://youtu.be/STRGKm7T72MA outra é a que Catpower gravou no álbum de versións Jukebox (2008).
http://youtu.be/lmRcrsP_PzkPero á parte das versións, "Blue" tamén serviu de base para outras cancións, coma a de A.R. Kane en "Catch My Drift" (1989), aínda que dunha forma tan distorsionada que case non se recoñece. Non conseguimos unha ligazón coa canción soa, así que vos temos que ofrecer unha que aparece nesta remestura de varios temas de A. R. Kane.
http://youtu.be/dhGK2iTL1xgBlue e Exile empregaron a mesma fórmula na canción "My World Is..." no álbum Below the Heavens (2007). Como se pode apreciar, o resultado dista moito da sensibilidade coa que Joni Mitchell comuxo "Blue".
http://youtu.be/jjTyrfmO_Mw
Ningún comentario:
Publicar un comentario