Un dos músicos e compositores máis reputados de Australia foi Peter Allen. Na súa curta vida deulle tempo a publicar case unha vintena de discos e a escribir e colaborar con outros artistas. A pesar da súa ampla carreira, Peter Allen tan só conseguiu acadar a fama eterna cunha soa canción, "I Go to Rio", que aparece no álbum Taught by Experts (1976). Envolto nos sons máis de moda da época, Taught by Experts é un disco máis de pop e de funk dos setenta onde se poden atopar as voces de Dusty Springfield e Brenda Russell, que colaboran nel. Pero a canción que sobresae por riba de todas é "I Go to Rio", escrita xunto a Adrienne Anderson. A melodía é desas que se tardan en esquecer, polo que conta con numerosas versións e de paso, algunha que outra apropiación que acabaron sementando certa polémica.
"I Go to Rio" tivo unha segunda vida cos belgas Mystic, xa que a canción "Ritmo de la noche", que logo incluirían no álbum La Ola (1990), contén a mesma melodía e de feito, parece unha simple versión con letras novas. A canción foi todo un rompepistas nas discotecas e acadou unha popularidade desmesurada.
O que ninguén esperaba era que Chris Martin, trala controversia que se montou con "Viva la Vida" e Joe Satriani, fose presentar o quinto álbum de Coldplay, Mylo Xiloto (2011) cun tema que parecía unha copia de "I Go to Rio" ou de "Ritmo de la noche" sen que o nome de Peter Allen figurase nos créditos. Desde logo, o estreno con "Every Teardrop is a Waterfall" non foi moi afortunado,
Ningún comentario:
Publicar un comentario